I quattro libri dell'architettura

I quattro libri dell'architettura (Vertaald: De vier boeken van de architectuur) is een Italiaanse verhandeling over de architectuur van de architect Andrea Palladio (1508-1580). Het werd voor het eerst gepubliceerd in vier delen in 1570 in Venetië, geïllustreerd met gravures gebaseerd op eigen tekeningen van de auteur. Het is vele malen herdrukt en vertaald (vaak als eendelig werk).

Voorpagina van I quattro libri dell'architettura

Villa Pisani (Bagnolo) in I Quattro Libri dell'Architettura

Palladio was de grondlegger van een architecturale beweging, die zijn naam dankt aan hem, de Palladiaanse architectuur. I quattro libri dell'architettura bevat de eigen ontwerpen van Palladio waarin hij de zuiverheid en eenvoud huldigt van de klassieke architectuur. Sommige van deze ideeën waren niet verder gekomen dan de tekentafel, terwijl andere, zoals villa's, met succes werden gebouwd. De duidelijkheid van het boek inspireerde talloze mecenassen en andere architecten. De Palladiaanse architectuur groeide in heel Europa in populariteit en aan het eind van de 18de eeuw strekte het zich uit tot aan Noord-Amerika.

Palladio liet zich inspireren door bewaard gebleven Romeinse gebouwen, Romeinse auteurs (met name de architect Vitruvius) en Italiaanse renaissance-architecten. Zijn vier boeken gaven echter systematisch de regels en plannen voor gebouwen die creatief en uniek waren. Palladio's villa-stijl is gebaseerd op details aangebracht op een structureel systeem gebouwd van bakstenen. Hij biedt twee soorten algemene regels in het corpus: ontwerpregels (op basis van uiterlijk) en de bouwregels (constructieregels, die gebaseerd zijn op de logica van de villabouw). Hierin werden de regels van de twee soorten geïdentificeerd in sets van waaruit sub-sets van identificatoren en regels kunnen worden geschreven.

Elk van de negen regel-sets bevat veel sub-identiteiten van componenten en procedures voor de fysieke bouw. Een regel-set zoals "muren" identificeert vijf sub-regels gebaseerd op wanddikte, heeft enkel constructieregels nodig en is er geen noodzaak aan regels op basis van stijl. In tegenstelling daarop zijn de regels voor de "frames", gebaseerd op een geometrische stijl van de bochten en verhoudingen van vorm. De resultaten brengen duidelijke identiteiten voort voor een vorm-grammatica-samenstelling die gebaseerd kan worden op fysieke constructie en visuele stijl.

Deze identiteiten zijn afkomstig uit het eerste boek van architectuur en een overzicht van de gebouwde villa's. Dit zijn de negen rule-sets die een identiteit definiëren:

1. Muren - parametrische formule
2. Plafonds - parametrische formule
3. Trappen - parametrische formule
4. Zuilen - parametrisch object
5. Deuren - parametrische formule
6. Vensters - parametrische formule
7. Frames - parametrisch object
8. Dak - parametrische formule
9. Details - parametrisch object en formule

Zie de categorie Quattro libri dell'Architettura van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.