Huzule

Het is een klein, stevig gebouwd, sterk en gehard paard dat voor zwaar werk in de bergen gebruikt werd. Tot de uiterlijke kenmerken behoren een rechthoeking formaat met klein hoofd, een korte nek, weinig schoft, korte benen en harde hoeven.

Het ras komt voor in de vachtkleuren bruin tot zwart en wildkleur maar soms ook bont (gevlekt). Aftekeningen worden niet graag gezien. De wildkleur met aalstreep en zebrastrepen wordt volledig geaccepteerd.

In tegenstelling tot de Poolse Konik, is de Huzule maar zelden gekruist met andere gedomesticeerde paardenrassen. De paarden worden omschreven als tredzeker, vitaal en vruchtbaar.

Huzules hebben een groot uithoudingsvermogen en een kalm karakter.

Tegenwoordig wordt het ras gebruikt als recreatiepaard onder het zadel, bijvoorbeeld voor lange afstandsritten, en voor het mennen in het tuig.

De Huzule vertoont enige overeenkomst met het Europees-Aziatische wilde paard de Tarpan. Het ras is vernoemd naar een kleine etnische groep, de Hoetsoelen, die vooral in de Beskiden woont, een centrale bergregio in de Karpaten.

Het paardenras zelf is echter veel ouder dan het volk waar het naar vernoemd is. Het ras werd voor het eerst genoemd in schriften van vierhonderd jaar oud, maar er zijn Romeinse beelden uit die regio bekend, die doen vermoeden dat al in de Romeinse tijd Karpatische pony's bestonden.

In de 19e eeuw werden Huzulen gebruikt door de cavalerie van het leger van Oostenrijk-Hongarije. In 1856 werd de eerste stoeterij voor het fokken van de Huzule opgezet in Rădăuţi, Roemenië, waar al een belangrijke stoeterij voor edele gebruikspaarden van het Huis Habsburg gevestigd was.[1] Er bestonden bloedlijnen van verschillende dekhengsten; Goral, Hroby, Ouşor, Pietrousu en Prislop. Er werd sterk op toegezien dat deze bloedlijnen zuiver werden gehouden.

In 1922 werden drieëndertig paarden naar Tsjechoslowakije gestuurd om daar een fokkerij op te zetten, die nu bekendstaat als de Gurgul-lijn. Door de Tweede Wereldoorlog nam het aantal Huzulen daar sterk af; slechts driehonderd Huzules overleefden de oorlog.

Hoewel al in 1924 een stamboek werd opgericht in het oorsprongsgebied werd pas in de jaren 1970 een daadkrachtige vereniging opgericht om het uitsterven van het paardenras te voorkomen. Men begon met vijftig raszuivere pony's. Dankzij het werk van verschillende fokkers is de Huzulenpopulatie nu weer gestegen tot meerd dan duizend.

De meeste Huzules leven in de oorsprongsgebieden in Polen, Slowakije, Roemenië, Tsjechië en de Oekraïne. Vandaag de dag worden Huzules vooral gefokt in de Boekovina-regio van Roemenië en in Hongarije. Ook in Oostenrijk, Duitsland en in Engeland geniet het paard bekendheid en bescheiden aantallen fokkers en gebruikers.

• Internationaal stamboek
• Hucul or Carpathian Pony
• Der Huzule

• 
  Bonte Huzules in galop
• 
  Springen
• 
  Therapeutisch rijden
• 
  Huzules in de sneeuw
• 
  Huzules bij een keuring
• 
  Tijdens een keuring
• 
  De kudde van een stoeterij

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Hucul pony op Wikimedia Commons.