Huba de Graaff

Huba de Graaff studeerde viool aan het Sweelinck Conservatorium te Amsterdam en compositie aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag bij onder meer Dick Raaymakers, Louis Andriessen en Brian Ferneyhough.

Huba de Graaff is componist van hedendaagse muziek. In de jaren '80 speelde ze viool in popbands zoals The Tapes en Transister. Later trad ze op met zelfgebouwd instrumentarium, zoals een metalen jurk, waarmee ze elektronica kon aansturen. Ze schrijft veelal muziektheater en experimentele opera's. Luidsprekers spelen in veel stukken van Huba de Graaff een grote rol. Vanaf 2004 werkt ze als muziektheatercollectief samen met Erik-Ward Geerlings. Ze geeft lezingen in binnen- en buitenland. In 2016 was ze gastdocent compositie aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag.

• Lautsprecher Arnolt - opera (2003)
• Diepvlees - opera (2008)
• Apera^{[dode link]} opera (2012)
• Pornopera - opera (2014)
• The Naked Shit Songs - opera (2017)
• Liebesleid - a gym-opera (2017)

• Overwinningsfeest bij de Jivaro’s (2010) voor ensemble Aleph
• Thin Wire of Grief (2007) voor Mondriaan Strijkkwartet
• DVM (2001) voor orkest de Volharding
• De Hoek (2000) voor Harry Sparnaay, Ernestine Stoop, Neel van der Elst
• This Way to the Big Show (1999) voor Asko Schönberg
• Acrobaties Aériennes (1999) voor Slagwerk Den Haag
• Tuin van Zink (1998) voor altviool Susanne van Els en waterval - samen met Louis Andriessen
• De Biggenweg (1996) voor pianoduo
• Does this system work (1986) voor symfonie orkest - uitgevoerd door het RPO

• Officiële website
• Theater encyclopedie
• Muziek encyclopedie
• Onder Stroom - door Jacqueline Oskamp
• Cathy van Eck over Huba de Graaff

• TedX talks - Apera
• Over de Apera - Pauw en Witteman

Zie de categorie Huba de Graaff van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.