Horace Walpole

Walpole is bekend geworden als schrijver van The Castle of Otranto (1764), wat beschouwd wordt als de eerste 'gothic novel', de fantastische griezelroman, die in de 18e en 19e eeuw veel opgang maakte. De eerste uitgave van het boek verscheen anoniem en werd gepresenteerd als vertaling van een oude Italiaanse tekst. De tweede editie werd gepubliceerd onder de echte naam van de schrijver, en had als ondertitel 'A Gothic Story'. Hiermee werd een nieuw genre in de literatuur gevestigd, dat navolging zou vinden in beroemd geworden werken als Frankenstein (1818) van Mary Shelley, Wuthering Heights (1847) van Emily Bronte en Dracula (1897) van Bram Stoker.

Daarnaast is Horace Walpole de bedenker van het begrip serendipiteit. Toen hij in 1754 een anoniem Perzisch sprookje las (het in 1722 in het Engels vertaalde The Travels and Adventures of Three Princes of Sarendip maakte hij kennis met prinsen, avontuurlijke reizigers, die door toeval en scherpzinnigheid veel ontdekkingen deden. Die prinsen van Sarendip waren zonen van Jafer, koning van Sarendib of Serendib (van het Sanskriet Simhaladvipa, 'verblijfplaats-van-leeuwen-eiland'), een oude Arabische benaming voor Sri Lanka (Ceylon).