Hooghuys

Gerrit-Simon Hooghuys (Wormer, 1 januari 1754 - Middelburg, 24 januari 1813). In 1806 vestigde hij zich in Brugge en adverteerde in de Gazette van Brugge, dat hij zich gevestigd had in de Vlamingstraat en zich aanbood voor het bouwen van nieuwe orgels en voor het herstel en onderhoud van bestaande orgels.

Zijn belangrijkste verwezenlijking was het overplaatsen in 1809 van het Andries-Jacob Bergerorgel (1764) uit de voormalige kerk van het augustijnenklooster in Brugge naar de Sint-Bavokerk in Aardenburg. In 1944 werden kerk en orgel van Aardenburg vernield. Gerrit ging naar Middelburg terug om er te sterven.

Simon-Gerard Hooghuys (1780-1853), zoon van Gerrit, kwam zich in 1810 in Brugge vestigen. Hij werd bevriend met Boudewijn Berger, zoon van de orgelbouwer Dominique I Berger en broer van stadsbeiaardier en orgelist Dominique II Berger.

Hij bouwde onder meer een orgel voor de kerk van het Heilig Bloed en voor de parochiekerk van Sint-Michiels. Geen enkele van zijn orgels is bewaard.

Louis-Benoît Hooghuys (Brugge, 21 maart 1822 - 16 april 1885) volgde zijn vader Simon op en vestigde zich in 1865. Hij was de voornaamste orgelbouwer binnen deze familie. Hij was een overtuigd aanhanger van het classicistische orgel, maar vulde het klankbord aan met romantische toetsen. Hij was daarnaast, onder de invloed van de mecenas baron John Sutton, ook geïnteresseerd in instrumenten uit de middeleeuwen.

François-Bernard Hooghuys (Brugge, 15 september 1830 - Geraardsbergen, 30 november 1888) werkte met zijn broer Louis-Benoît. Hij vertrok in 1869 naar Geraardsbergen waar hij werkte bij Charles Anneessens. Het enige bekende orgel dat hij bouwde is dat van de parochiekerk van Puivelde (1859).

Louis-Antoine Hooghuys (1854-1897), zoon van Louis-Benoît, van wie als enig werk bekend is het orgel van de Sint-Dominicuskapel (1896). In 1934 werd het overgeplaatst naar de kapel van het Instituut Hemelsdale en nadat deze werd gesloopt in 1978 naar de kerk van Val-Saint-Lambert in Seraing.

Aimé Hooghuys (Brugge, 30 mei 1858 - 8 januari 1904) volgde, in concurrentie met zijn broer Louis-Antoine, zijn vader Louis-Benoît op en vestigde zich in de Kartuizerinnenstraat. Hij herstelde en transformeerde vooral orgels. Van hem is één nieuw orgel bekend, dat van de kapel van het ziekenhuis van het Minnewater, dat in 1936 werd overgebracht naar de kapel van Blindekens.

Louis-François Hooghuys (Brugge, 14 mei 1856 - Geraardsbergen, 16 november 1924) verhuisde met zijn vader François-Bernard naar Geraardsbergen en werd opgeleid in het atelier van Charles Anneessens. Hij bouwde één kerkorgel, voor de kerk van Hillegem (1879). Hij stichtte toen de Manufacture d'orgues mécaniques Louis Hooghuys, die zich specialiseerde in draaiorgels voor kermissen en danszalen. Er kwamen uit de fabriek cilinderorgels (buikorgels), trompetorgels en symfonieorgels. Hij maakte ook de boeken voor dergelijke orgels, waarbij hij als vanzelf de muziek arrangeerde. De fabriek ging ten onder als gevolg van de Eerste Wereldoorlog en Hooghuys kon de veranderingen in de smaak van het publiek en de veranderende vereiste arbeidsomstandigheden niet volgen. Zijn ziektebed en daaropvolgende dood betekende het einde van de fabriek.