Hondsdonk
Hondsdonk is de naam van een landgoed dat zich bevindt ten zuiden van Ulvenhout, en de verbinding vormt tussen de Strijbeekse Heide en de landgoederen Luchtenburg en Valkenberg.
Het landgoed wordt reeds vermeld in een acte van 1364, waarin sprake was van een boerderij die eigendom was van ene Claeus van Oekel. In 1625 brandde de boerderij af en in 1657 was er in een overdrachtsacte sprake van een nieuwe woning, op een iets gewijzigde plaats, alsmede schuur, kooien, een hof en bogaard, landen, weiden, turfvelden, bossen en de erven daar omheen. Philibert van Borssele droeg toen het goed over aan Cornelis van Blyenburg. In 1702 werd de hoeve nog uitgebreid.
In 1777 werd het huis verkocht aan Lucas van der Borch, die toen adjudant-generaal was van Stadhouder Willem V. Hij liet in 1795 het landhuis in empirestijl bouwen, wat het huidige landhuis is. Omstreeks 1840 werd een klokkentorentje op het huis geplaatst, afkomstig van het nabijgelegen huis Luchtenburg. Een houten duiventil en twee siervazen met mythologische figuren zijn bij de voorzijde van het huis te vinden. De tuin is aangelegd in Engelse landschapsstijl en dateert van omstreeks 1842. In deze tuin ligt een slingerende vijver die Kruisvijver wordt genoemd. Opdracht tot de tuinaanleg gaf de toenmalige bewoonster, Henriëtte van der Borch-van der Heim. Zij ontwierp ook het op een cottage gelijkend boerderijtje op het landgoed.
In 1851 werd hier, door Willem van der Borch, de schutterij "Alliance d’Amitié" opgericht, en omstreeks deze tijd heeft ook de schrijfster Elise van Calcar hier gewoond en gewerkt. Haar bekendste roman Hermine werd hier geschreven. In 1919 kwam het landgoed aan de familie Prisse, die het nog steeds in eigendom heeft.