Homo faber (filosofie)

Het mensbeeld van de homo faber (Lat.: "werkende mens") stelt dat mensen wezens zijn met een aangeboren drang tot arbeid en creativiteit, met een aangeboren drang om werktuigen en techniek te ontwikkelen, gericht op het naar hun hand zetten van de eigen leefomgeving.

Dit mensbeeld is vooral populair binnen het marxisme en anarchisme, en staat tegenover het meer liberale beeld van de homo economicus, die slechts gericht zou zijn op rationele wijze bevredigen van hun behoeften, en de homo ludens, die meer gericht is op frivoliteit dan op noeste arbeid.

Het beeld van de homo faber wordt onder anderen uiteengezet door Karl Marx in diens Parijse manuscripten, met name het eerste manuscript.