Homerische hymnen

De Homerische hymnen vormen een collectie van 33 hymnen die in de klassieke oudheid (onterecht) aan Homerus werden toegeschreven. Het zijn gedichten, die net als de Ilias en de Odyssee in dactylische hexameters zijn geschreven, en die gericht zijn aan verschillende Griekse goden. Hoewel de hymnen al vrij vroeg in de klassieke oudheid door sommigen aan Homerus werden toegeschreven, kunnen ze niet van zijn hand zijn. Later (mogelijk de 1e eeuw v.Chr. of zelfs pas in de late oudheid) heeft men allerlei hexametrische hymnen die niet aan andere dichters toegeschreven werden dan verzameld tot de collectie Homerische hymnen.

De collectie bestaat uit 4 langere hymnen (aan Demeter, Apollo, Hermes en Aphrodite) en 29 kortere. Behalve in lengte verschillen deze twee groepen ook nog op andere punten: in tegenstelling tot in de kortere, worden in de langere hymnen ook belangrijke verhalen uit de biografieën van de goden verteld. Daarnaast zijn de langere hymnen waarschijnlijk tussen 650 en 400 v.Chr. geschreven. Ze zijn dus jonger dan de werken van Homerus en Hesiodus, in wier traditie de gedichten staan. Niettemin behoren de vroegste Homerische hymnen tot de vroegste Oudgriekse literatuur. De kortere hymnen zijn daarentegen weer van later datum: mogelijk de 4e eeuw v.Chr. of de hellenistische periode.