Hohenzollernbrücke

Op de plaats van de Hohenzollernbrücke werd in 1859 de Dombrücke, vernoemd naar de nabijgelegen Dom van Keulen, gebouwd. Deze brug kon aan het begin van de twintigste eeuw het toenemende verkeer niet meer aan en moest vervangen worden. Zodoende werd tussen 1907 en 1911 de Hohenzollernbrücke gebouwd. Deze brug zag er bijna hetzelfde uit als de huidige brug met drie grote bogen. Men vond echter dat de brug versierd moest worden met gebouwen die bij de Dom zouden passen. Er werden toegangsgebouwen met grote torens gebouwd en op de pijlers stonden eveneens wat kleinere torens. Daarnaast stonden er vier ruiterstandbeelden van Pruisische koningen en Duitse keizers uit het huis Hohenzollern op beide oevers bij de toegang van de brug. De ruiterstandbeelden van Frederik Willem IV, Wilhelm I, Frederik III en Wilhelm II zijn in tegenstelling tot de overige versieringen vandaag de dag nog steeds aanwezig.

De brug liep tijdens bombardementen op Keulen in de Tweede Wereldoorlog nauwelijks beschadigingen op, maar toen Amerikaanse troepen de brug naderden, bliezen soldaten van de Wehrmacht de brug op 6 maart 1945 op. Na de oorlog werd tussen de overgebleven brugpijlers een noodbrug geplaatst. Men begon echter al snel met de herbouw van de brug en in 1959 was de nieuwbouw klaar.

• 
  Oude brug in 1928
• 
  Noodbrug in 1948
• 
  Frederik Willem IV
• 
  Wilhelm I
• 
  Frederik III
• 
  Wilhelm II
• 
  Technische informatie
• 

Zie de categorie Hohenzollernbrücke van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.