Herenleed

Herenleed was een serie televisie- en theaterprogramma's, geschreven en gespeeld door Armando en Cherry Duyns, later aangevuld met intermezzo's van Johnny van Doorn.

Cherry Duyns als Man 2

De serie, met als ondertitel 'een programma van weemoed en verlangen', liep ruim 25 jaar, van 1971 tot 1997. Het bevatte absurdistische humor in sketches gespeeld door twee heren, in het script simpelweg aangeduid als Man 1 (Armando als 'het bescheiden heertje met bril, hoge schoenen en te krappe jasje') en Man 2 (Cherry Duyns als 'de verwaten heer met bolhoed, sik, opstaande snor, pandjesjas en horlogeketting').

Aanvankelijk werden de rollen gespeeld door Ton Lensink en Eric van Ingen, met bijdragen van o.m. Allard van der Scheer en Onno Molenkamp. Drie afleveringen, geregisseerd door Hank Onrust, werden uitgezonden door de AVRO. Hierna suggereerde regisseur Berend Boudewijn, die een aflevering voor de KRO zou opnemen, dat de schrijvers de rollen zelf op zich zouden nemen, wat daarna ook geschiedde. Deze eerste opname met de twee heren is nooit uitgezonden door de KRO, die er niet goed raad mee wist. Nadat Cherry Duyns in dienst was getreden van de VPRO en deze omroep ook bereid was het programma Herenleed voort te zetten, lukte het niet om van de KRO toestemming te krijgen voor het alsnog uitzenden van deze opname. De aflevering, de enige waarin behalve Johnny van Doorn (als Koning) nog meer acteurs te zien zijn, zoals Dick Swidde als "de Dood", is wel uitgebracht in de complete serie DVD's die later is uitgegeven. De volgende afleveringen werden alle uitgezonden door de VPRO. Het duo werd vanaf dat moment regelmatig bezocht door Johnny van Doorn in vele gedaanten (Moeder, Kabouter, Koning).

Als decor fungeerden enige tijd duinen en zandverstuivingen op de Veluwe in de buurt van Kootwijk, wat het vervreemdende effect van de teksten nog versterkte. Later werden de scènes geregistreerd in de theatrale setting van de Amsterdamse Kleine Komedie onder de titel Ten Tonele en ging het gezelschap ook op tournee langs diverse theaters. Op 26 januari 1991 overleed Johnny van Doorn. Het verlies werd diep gevoeld. Duyns en Armando hadden in eerste instantie zelfs de overtuiging dat doorgaan zonder Johnny niet mogelijk was. Toch is dat wel gebeurd, er kwamen nog twee voorstellingen. In 1995 Een ongerieflijk tweetal en in 1997 Een reusachtige wesp van hout. De teksten die zich, als vanzelf, toch weer aandienden, verdienden het om tot uitvoering te komen. Johnny zou het de heren niet kwalijk hebben genomen. Zoals Van Doorn het zelf eens in zijn rol als Toneelman had vertolkt: "De Uitvoering Moet!"