Henk Fortuin

Fortuin heeft zijn hele leven in Maassluis gewoond behalve toen hij moest onderduiken tijdens de Tweede Wereldoorlog en toen hij twee jaar in Frankrijk verbleef voor een kunstenaarsbeurs. Hij is overleden aan alvleesklierkanker in een verzorgingshuis.

Fortuin maakte wat hij wilde, met uitzondering van zijn BKR-werk. Elke drie maanden moest hij dan een schilderij inleveren. Vaak waren dit stadsgezichten van Maassluis die in topografisch opzicht van belang zijn. Toen hij met pensioen ging kon hij weer volledig zijn eigen gang gaan.

In 1996 heeft Maarten 't Hart voor de kaft van het boek De nakomer het schilderij “Wintergezicht op Maassluis” van Fortuin gebruikt.

Fortuin was een in zichzelf gekeerde man die meende dat zijn kunst niet de waardering kreeg die het verdiende. Hij kon van zijn werk nauwelijks afstand doen. Zelfs aan familie en vrienden wilde hij niet graag een schilderij kwijt, en als hij iets verkocht was het een kopie van het originele werkstuk. Vlak voor zijn overlijden veranderde dat en liet hij toe dat zijn werk ter verkoop werd aangeboden in een plaatselijke galerie. In korte tijd werden bijna dertig werken verkocht. Hij werd ook benoemd tot ereburger van de stad Maassluis. Dit was voor hem de erkenning die hij zo lang gemist had.

In 2011 werd door de NCRV "De nalatenschap van Oom Hein" uitgezonden. Deze documentaire gaat over het opruimen van zijn chaotische huis nadat hij was overleden. Tijdens de schoonmaak kwamen onder andere kunstwerken tevoorschijn waar de familie helemaal geen weet van had.[1]

Eind 2016 - begin 2017 vond in Museum Maassluis een tentoonstelling plaats met werk van Henk Fortuin ter gelegenheid van zijn honderdste geboortejaar.

• Stichting Henk Fortuin
• Werk Henk Fortuin