Witte kluifzwam
De witte kluifzwam (Helvella crispa) is een schimmel uit de familie Helvellaceae.
| Witte kluifzwam | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Soort | ||||||||||||||
| Helvella crispa (Scop.) Fr. (1822) | ||||||||||||||
Afbeeldingen op  | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Kenmerken
De witte kluifzwam heeft een vruchtlichaam van vijf tot vijftien centimeter groot. De hoed meet drie tot zes centimeter, is meestal zadelvormig en bestaat uit twee of drie lobben. De bovenzijde van de hoed is vuilwit tot crème-oker, de ruw behaarde onderzijde crème tot geelbruin.
De rand van de hoed staat vrij van de witte tot grijsbruine steel. Deze is hol, in de lengte diep gegroefd en wordt vier tot dertien centimeter hoog, met een doorsnede van een tot vijf centimeter.
De paddenstoel kan verward worden met bleke exemplaren van de zwarte kluifzwam (H. lacunosa). Bij de witte kluifzwam is de hoedrand overal los van de steel.
Toxiciteit
Vroeger was deze paddenstoel bekend als een eetbare paddenstoel, maar uit onderzoek (bron?) is gebleken dat deze paddenstoel spijsverteringsproblemen kan veroorzaken en bovendien kankerverwekkend is.
Verspreiding en levenswijze
De witte kluifzwam is in de lage landen een vrij algemene soort. Het is een saprofyt die groeit in bossen op humusrijk zand, klei en leem. De paddenstoelen zijn 's zomers en in de herfst zichtbaar en worden vooral in de nabijheid van eiken aangetroffen.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|