Hein Picard

Hein Picard was een zoon van de naar Nederland uitgeweken activist Leo Picard (1888-1981). Hij studeerde wiskunde en natuurkunde aan de Technische Hogeschool Delft en na de Tweede Wereldoorlog aan de Rijksuniversiteit Gent. Hij promoveerde in 1958 tot doctor in de economische wetenschappen.

Vanaf 1959 tot aan zijn overlijden was hij aan de Gentse universiteit verbonden. Hij werd er docent Verzekeringen en Algemene statistiek, in de faculteit Rechten. In 1964 werd hij gewoon hoogleraar in deze faculteit en in 1968 in de faculteit economische wetenschappen. Hij doceerde vanaf 1959 ook statistiek aan de Vrije Universiteit Brussel. Wanneer in 1971 het Limburgs Universitair Centrum (LUC) te Hasselt werd opgericht, werd Picard op uitnodiging van Willy Claes de eerste rector.

Als wiskundige en statisticus werd hij door de Belgische radio en televisie vaak uitgenodigd ter gelegenheid van verkiezingsavonden om berekeningen en projecties te maken op basis van de binnenkomende resultaten. Om die reden werd hij een bekende Vlaming.

Hij was zijn hele leven actief in de vrijmetselarij (lid van de loge Bevrijding in Gent, aangesloten bij het Groot Oosten van België) en in socialistische en vrijzinnige verenigingen. Vanaf 1954 was hij de facto hoofdredacteur van Diogenes, het tijdschrift van het Humanistisch Verbond.

• Federalisme in België?, 1954.

• Hein Picard (met lijst van publicaties), in: Liber Memorialis Universiteit Gent, 1960.
• L. BUNING & P. VAN HEES, Leo Picard, in: Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse Beweging, Tielt, Lannoo, 1998.
• Adriaan VERHULST, Zoon van een 'foute' Vlaming, Kapellen, Pelckmans, 2000.
• Jimmy KOPPEN, Historisch overzicht van het vrijzinnig humanisme in Vlaanderen en Brussel van de Tweede Wereldoorlog tot in de jaren 1980, in: Op zoek… De evolutie van het vrijzinnig humanisme in Vlaanderen sinds de Tweede Wereldoorlog, Brussel, Centrum voor Academische en Vrijzinnige Archieven, 2018.