Harold Rusland

Harold Hubert Rusland (26 juni 1938) is een Surinaams oud-minister en vakbondsbestuurder.

Hij was onderwijzer en later voorzitter van de Christelijke Onderwijzers Bond 'Broederschap'. Verder is hij nog secretaris geweest van de discussiegroep KRA. Begin 1968 werd hij gekozen tot president van de toen opgerichte onderwijsbond FOLS (Federatie van Onderwijzers en Leraren in Suriname) die een jaar later betrokken was bij de onderwijzersstaking die het kabinet-Pengel ten val bracht. Bij de daarop volgende verkiezingen op 24 oktober 1969 stond hij in de kieskring Paramaribo meteen na Eddy Bruma op de kandidatenlijst van de Partij Nationalistische Republiek (PNR). De PNR haalde daar één zetel zodat alleen Bruma werd verkozen. FOLS werd een onderdeel van de in 1971 opgerichte ambtenarenvakbond CLO waarvan Rusland van 1971 tot 1980 de voorzitter was. De CLO was in die periode verwant aan de PNR.

Bij de verkiezingen van 1973 werd Rusland namens de PNR, dat toen onderdeel uitmaakte van de Nationale Partij Kombinatie (NPK), gekozen tot lid van de Staten van Suriname. In die periode toen hij zowel statenlid als vakbondsleider was, maakte hij zich sterk voor het op korte termijn onafhankelijk worden van Suriname wat eind 1975 gebeurde. Bij de verkiezingen in 1977 maakte de PNR geen deel meer uit van de NPK. Aangezien de PNR bij die verkiezingen geen enkele zetel binnenhaalde kwam hij dus niet terug in het parlement.

Na de Sergeantencoup van 1980 werd Rusland minister van Onderwijs in eerst het kabinet Chin A Sen en later het kabinet Neijhorst. Kort na de Decembermoorden van 1982 stapte het gehele kabinet Neijhorst op. Na zijn actieve loopbaan in de politiek werd hij nog vele malen ingeschakeld als bemiddelaar in conflicten tussen vakbonden en de regering.

Zijn zoon Gregory Rusland was in het derde kabinet van Venetiaan (2005-2010) minister van Natuurlijke Hulpbronnen van Suriname.