Hans-Jürgen Stumpff

	Hans-Jürgen Stumpff
	Generaloberst Hans-Jürgen Stumpff, juni 1942.
Geboren	15 juni 1889; Kolberg, Koninkrijk Pruisen, Duitse Keizerrijk
Overleden	9 maart 1968; Frankfurt am Main, Bondsrepubliek Duitsland
Rustplaats	Bonn, Bad Godesberg, Noordrijn-Westfalen, Zentralfriedhof. Abt V-Graf 199/200[1][2]
Land/zijde	Duitse Rijk; Duitsland; Duitsland; Flensburgregering
Onderdeel	Deutsches Heer; Reichswehr; Luftwaffe
Dienstjaren	1907 - 1945
Rang	Generaloberst
Eenheid	Grenadier-Regiment „Prinz Carl von Preußen“ (2. Brandenburgisches) Nr. 12
Bevel	Chef van het Personeelsbureau van de Luftwaffe; (1 september 1933 -; 31 mei 1937); Chef van de Generale Staf van de Luftwaffe; Luftflotte 1; (12 januari 1940 -; 10 mei 1940); Luftflotte 5; (10 mei 1940 -; 27 november 1943); Luftwaffen-Befehlshaber Mitte; (23 december 1944 -; 5 februari 1945); Luftflotte Reich; (5 februari 1945 - 8 mei 1945); Waarnemend Chef des Generalstabes der Luftwaffe; (8 mei 1945 - 23 mei 1945)
Slagen/oorlogen	Eerste Wereldoorlog Tweede Wereldoorlog Slag om Engeland; Grote Vaderlandse Oorlog; PQ (konvooi); Reichsluftverteidigung;
Onderscheidingen	Zie decoraties

Hans-Jürgen Stumpff (Kolberg, 15 juni 1889 - Frankfurt am Main, 9 maart 1968) was een Duits Generaloberst van de Luftwaffe tijdens de Tweede Wereldoorlog en mede-ondertekenaar van de Duitse capitulatie op 8 mei 1945 in Berlin-Karlshorst.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog voerde Hans-Jürgen Stumpff verschillende luchtvloten aan en werd op 19 juli 1940 tot Generaloberst bevorderd. Zo voerde hij van juni 1940 tot november 1943 het commando van Luftflotte 5 die vanaf Noorwegen onder andere bombardementen uitvoerde op Engeland. Op 18 september 1941 ontving hij de Ritterkreuz des Eisernen Kreuzes. Hij werd vanaf januari 1944 verantwoordelijk voor de luchtverdediging tegen de geallieerde bommenwerpers.

Hans-Jürgen Stumpff was een van de personen die op 8 mei 1945 de onvoorwaardelijke Duitse capitulatie van het Duitse Wehrmacht ondertekende. Hij was de plaatsvervanger van de zwaargewonde bevelhebber van de Luftwaffe, Robert Ritter von Greim. In oktober 1947 werd Hans-Jürgen Stumpff uit Britse krijgsgevangenschap ontslagen, nadat hij vrijgesproken werd van oorlogsmisdaden. Hij zette zich daarna in voor eerherstel van de Wehrmacht.

Hans-Jürgen Stumpff was twee keer getrouwd. Uit zijn eerste huwelijk had hij drie kinderen, van wie de enige zoon op 11 juli 1941 in het Oosten sneuvelde. Dit trok Hans-Jürgen Stumpff zich zwaar aan. Op 9 maart 1968 overleed Hans-Jürgen Stumpff op 78-jarige leeftijd.

Stumpff in gesprek met generaal Hj. Siilasvuo.

Militaire loopbaan

Fahnenjunker-Gefreiter: 2 september 1907[3]
Fahnenjunker-Unteroffizier: 21 november 1907[3]
Fähnrich: 27 januari 1908[3]
Leutnant: 19 november 1908[3]
Oberleutnant: 24 december 1914[3]
Hauptmann: 18 augustus 1916[3]
Major: 1 juli 1927[3]
Oberstleutnant: 1 oktober 1931[3]
Oberst: 1 april 1934[3]
Generalmajor: 1 april 1936[3]
Generalleutnant: 1 augustus 1937[3]
General der Flieger: 1 november 1938[3]
Generaloberst: 19 juli 1940[3]

Decoraties

Ridderkruis op 18 september 1941 als Generaloberst en Commandant van de Luftflotte 5 en Bevelhebber-Noord[4][5]
IJzeren Kruis 1914, 1e en 2e klasse[5][6]
Herhalingsgesp bij IJzeren Kruis 1939, 1e en 2e klasse[5]
Gewondeninsigne in zwart[6]
Orde van Militaire Verdienste (Beieren) met Zwaarden[6]
Hanseatenkruis van Hamburg[6]
Hanseatenkruis van Lübeck[6]
Erekruis voor de Wereldoorlog
Dienstonderscheiding van Leger en Marine (Duitsland) voor (4, 12, 18 en 25 dienstjaren)[5]
Gezamenlijke Piloot-Observatiebadge in Goud met Diamanten[5]
Anschlussmedaille met gesp „Prager Burg“[5]
Medaille ter Herinnering aan de 13e Maart 1938[5]
Grootkruis in de Orde van de Witte Roos met Zwaarden en Borstster[5]
Ridderkruis in de Militaire Orde van Verdienste[6]
Frederikskruis[6]
Kruis voor Militaire Verdienste (Oostenrijk-Hongarije), 3e klasse met Oorlogsdecoratie[6]
Hij werd tweemaal genoemd in het Wehrmachtbericht. Dat gebeurde op:
1941[5]
1942[5]

Externe link

Beschrijving op ritterkreuztraeger-1939-45.de

Bronnen, noten en/of referenties

Fellgiebel, Walther-Peer. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 – Die Inhaber der höchsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges aller Wehrmachtsteile. Friedberg, Germany: Podzun-Pallas. 2000, ISBN 978-3-7909-0284-6.

http://ejnoomen.home.xs4all.nl/wwgrave.html
http://ww2gravestone.com/people/stumpff-hans-jurgen/
http://www.geocities.com/~orion47/
Fellgiebel 2000, p.416
http://nl.ww2awards.com/person/35494
Rangliste des Deutschen Reichsheeres, Mittler & Sohn Verlag, Berlin, S. 122

Zie de categorie Hans-Jürgen Stumpff van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[http://ejnoomen.home.xs4all.nl/wwgrave.html-1] ttp://ejnoomen.home.xs4all.nl/wwgrave.html

[http://ww2gravestone.com/people/stumpff-hans-jurgen/-2] ttp://ww2gravestone.com/people/stumpff-hans-jurgen/

[http://www.geocities.com/~orion47/-3] ttp://www.geocities.com/~orion47/

[Fellgiebel_2000,_p.416-4] Fellgiebel 2000, p.416

[http://nl.ww2awards.com/person/35494-5] ttp://nl.ww2awards.com/person/35494

[Rangliste_des_Deutschen_Reichsheeres,_Mittler_&_Sohn_Verlag,_Berlin,_S._122-6] Rangliste des Deutschen Reichsheeres, Mittler & Sohn Verlag, Berlin, S. 122