Halloysiet
Het mineraal halloysiet is een aluminium-silicaat met de chemische formule Al2Si2O5(OH)4. Het fylosilicaat behoort binnen de kleimineralen tot de kaoliniet-groep.
Halloysiet
| ||||
 | ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | Al2Si2O5(OH)4 | |||
| Kleur | Wit, geelwit, roodwit, bruinwit of groenwit | |||
| Streepkleur | Wit | |||
| Hardheid | 2 | |||
| Gemiddelde dichtheid | 2,59 kg/dm3 | |||
| Glans | Dof | |||
| Opaciteit | Doorschijnend tot opaak | |||
| Kristaloptiek | ||||
| Kristalstelsel | Monoklien | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Eigenschappen
Het witte of (geel-, rood-, bruin- of groen-)wittige halloysiet heeft een doffe glans, een witte streepkleur en het mineraal kent geen splijting. De gemiddelde dichtheid is 2,59 en de hardheid is 2. Het kristalstelsel is monoklien en het mineraal is niet radioactief.
Naam
Het mineraal halloysiet is voor het eerst in 1826 beschreven door de Franse mineraloog Pierre Berthier. Die noemde het naar de Belgische geoloog baron Jean d'Omalius d'Halloy (1707 - 1789), die de klei in Angleur nabij Luik had aangetroffen.[1]
Voorkomen
Halloysiet is een polymorf kleimineraal met dezelfde samenstelling als kaoliniet, dickiet en nacriet en komt als zodanig voor in schalies en andere sedimentaire gesteenten. Halloysiet wordt ook gevonden als een hydrothermaal verweringsproduct van andere aluminiumsilicaten, zoals veldspaten. De typelocatie is Angleur, bij Luik in België.
Externe link
Zie ook
Verwijzingen
 |
Zie de categorie Halloysite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |