Hajo Rose

Hajo Rose (Mannheim, 1910 – Leipzig, 1989) was een Duits fotograaf en grafisch ontwerper. Hij kwam in 1933 als emigrant naar Amsterdam (en woonde daar tot 1937 in de Reguliersdwarsstraat 73). Hajo Rose kwam voort uit de industriële fase van het Bauhaus. Rose's werkkring als ontwerper van affiches en als leraar viel samen met die van de Nieuwe Kunstschool, die in 1933 door Paul Citroen was opgericht als een tegenhanger van het inmiddels gesloten Bauhaus. Hajo Rose was daar verantwoordelijk voor de afdeling typografie en reclame. Hajo Rose maakte exlibris voor Benno Premsela in 1939.

Hajo Rose's werk vond slechts in kleine kring rond Paul Schuitema en Piet Zwart belangstelling. Door leerlingen als Otto Treumann en Benno Premsela is Hajo Rose's invloed pas na de oorlog in de Nederlandse grafische vormgeving merkbaar geworden.

Rose hoorde met Paul Guermonprez bij de oprichters van het in 1934 begonnen ontwerpbureau Co-op 2 in Amsterdam, waar hij echter na een jaar weer uitstapte. Hij heeft ook nog een samenwerkingsverband gehad met de fotograaf Jan van Keulen (1913-1994). Zijn belevenissen na 1937 in Nederland zijn (nog) niet bekend.

Zie de categorie Hajo Rose van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.