Grijsrugbrilvogel
De grijsrugbrilvogel (Zosterops lateralis) is een brilvogel. De soort komt voor in Australië en een groot aantal eilanden oostelijk daarvan tot de Fiji-eilanden.
| Grijsrugbrilvogel IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012) | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||
| Grijsrugbrilvogel (Zosterops lateralis) gefotografeerd in Victoria (Australië) | ||||||||||||
| Taxonomische indeling | ||||||||||||
| ||||||||||||
| Soort | ||||||||||||
| Zosterops lateralis Gray, 1859 | ||||||||||||
 | ||||||||||||
Afbeeldingen op  | ||||||||||||
Grijsrugbrilvogel op  | ||||||||||||
| ||||||||||||
Kenmerken
De grijsrugbrilvogel is 10 tot 12,5 cm lang. In Australië is het de enige kleine, olijfkleurige en grijze brilvogel met een opvallende brede oogring. De andere soorten brilvogels zijn veel meer geel. De ondersoort die in Australië voorkomt noordelijk van Sydney is van onder grijs en bruinachtig. Deze heeft nog wel wat geel op de keel en de onderstaartdekveren. De ondersoorten verschillen onderling sterk wat betreft het verenkleed op borst en buik. Meestal ontbreekt het geel.[2]
Verspreiding en leefgebied
Er zijn 17 ondersoorten:[3]
- Z. l. vegetus (Kaap York))
- Z. l. cornwalli (het oosten van Australië)
- Z. l. chlorocephalus (Eilanden oostelijk van de Australische kust)
- Z. l. westernensis (Zuidoost-Australië)
- Z. l. tephropleurus (Lord Howe-eiland)
- Z. l. lateralis (Norfolk (eiland), Flinderseiland, Tasmanië, Nieuw-Zeeland en Chathameilanden.)
- Z. l. ochrochrous (Kingeiland (Australië))
- Z. l. pinarochrous (Zuid tot oostelijk Australië)
- Z. l. chloronotus (Het zuidwesten van Australië)
- Z. l. griseonota (Nieuw-Caledonië (eiland))
- Z. l. nigrescens (Loyaliteitseilanden)
- Z. l. melanops (Lifou)
- Z. l. macmillani (Tanna (eiland) en Aniwa)
- Z. l. tropicus (het noordwesten van Vanuatu)
- Z. l. vatensis (het midden en zuiden van Vanuatu)
- Z. l. valuensis (Mota Lava)
- Z. l. flaviceps (Fiji)
De grijsrugbrilvogel is in Australië een zeer algemene vogel die in allerlei soorten vegetaties voorkomt. Voor fruittelers is het soms een plaag, verder is het een veel voorkomende bezoeker van voedertafels.
Status
De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. De vogel is zeer algemeen en er is geen aanleiding te veronderstellen dat de soort in aantal achteruit gaat. Om deze redenen staat deze brilvogel als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|