Grande Symphonie funèbre et triomphale

	Grande Symphonie; funèbre et triomphale
Soort compositie	Symfonie
Gecomponeerd voor	harmonieorkest
Opusnummer	15
Compositiedatum	1840
Première	28 juli 1840
Opgedragen aan	Ferdinand Filips van Orléans
Duur	± 37 minuten
Portaal	Klassieke muziek

Grande Symphonie funèbre et triomphale, op. 15 is een compositie voor harmonieorkest van de Franse componist Hector Berlioz. Het is de vierde en laatste symfonie van Berlioz. De opdracht voor de compositie is verstrekt door de minister van Binnenlandse Zaken Charles de Rémusat ter gelegenheid van de onthulling van de gedenkzuil Colonne de Juillet tijdens de feestelijkheden ter gelegenheid van de 10e verjaardag van de Julirevolutie op 28 juli 1840.

De Grande Symphonie funèbre et triomphale bestaat uit drie delen:

Marche funèbre (Begrafenismars) in f mineur
Oraison funèbre (Grafrede) in G majeur, en
Apothéose (Apotheose) in Bes majeur

Discografie

Orchestre d'harmonie des gardiens de la paix de la préfecture de police de Paris onder leiding van Philippe Ferro op het label "Arpège et Calliope" CAL 9137 – Symphonie funèbre et triomphale
United States Marine Band "The Presidents Own" onder leiding van Colonel John R. Bourgeois op het label "Mark Masters" – Music of Hector Berlioz; The President's Own United States Marine Band
Royal Northern College of Music Wind Orchestra, Joseph Alessi (trombone solo) onder leiding van Timothy Reynish op het label "Chandos" Chan 9897 – Berlioz, Schmitt, Milhaud, Saint-Saens, Bozza – French Wind Band Classics
The Wallace Collection onder leiding van John Wallace op het label "Nimbus Records" – Berlioz: Grande Symphonie funèbre et triomphale
Tokyo Kosei Wind Orchestra onder leiding van Chikara Imamura op het label "BIS" – Windpower – Christian Lindberg with the Tokyo Kosei Wind Orchestra (tweede deel alleen)
Pannonisches Blasorchester onder leiding van Peter Forcher op het label "Tyrolis Music" CD 352488 – Europa Sinfonie 1

Orkestratie

De in de partituur voorgeschreven minimale bezetting bestaat uit 107 uitvoerenden, en de grootste met strijkers, koor en verdere blazers uit 391 uitvoerenden. In de tijd van Berlioz werd het werk met bezettingen uitgevoerd, die zich van 130 muzikanten in het Conservatoire op 19 november 1843 tot 1800 muzikanten in het Hippodrome op 24 juli 1846 onder de leiding van Tilmant uitbreiden.

houtblazers: 4 piccolo in c; 5 dwarsfluiten in c; 5 hobo's; 5 Esklarinetten; 14 klarinetten I in bes; 12 klarinetten 2 in bes; 2 basklarinetten in bes; 8 fagotten I+II; 1 contrafagot

koperblazers: 4 hoorns I+II in F; 4 hoorns III+IV in As; 4 hoorns V+VI in C; 4 trompetten I+II in F; 4 trompetten III+IV in C; 4 kornetten (Cornets à Piston) I+II in As; 4 alt- of tenortrombones I; 4 tenortrombones II; 4 tenortrombones III; 1 bastrombone; 3 Ophicleïdes I; 3 Ophicleïdes II
slagwerk: 8 kleine trommen; 1 grote trom; 3 paren bekkens; 1 Tamtam; 1 paar Timbales

toevoegingen in 1842
koorzangers: 80 sopranen I+II; 60 tenoren I+II; 60 bassen I+II
strijkers: 20 violen I; 20 violen II; 15 altviolen; 15 cello's; 10 contrabassen

Externe link

(fr) "Symphonie Funèbre et Triomphale", Mémoires, chapitre 50

Bronnen, noten en/of referenties

partituur van Grande Symphonie funèbre et triomphale, op. 15 – Ernst Eulenburg Ltd.
hoes van de langspeelplaat van het label "Calliope" CAL 1859 Hector Berlioz: Symphonie funèbre et triomphale – Musique des Gardiens de la Paix, direction: Désiré Dondeyne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.