Glenn Ford

Als kind verhuisde hij met zijn familie van Canada naar Santa Monica, Californië en werd in 1939 genaturaliseerd inwoner van de Verenigde Staten.

Zijn acteercarrière begon op het toneel, zijn eerste grote filmrol kreeg hij in de film Heaven with a Barbed Wire Fence (1939).

Ford onderbrak vrijwillig zijn prille filmcarrière om zich in 1942 te engageren in het Amerikaans leger.

In 1946 brak hij door dankzij de film noir Gilda waarin hij als jonge misdadige gokker na jaren opnieuw in het vaarwater terechtkomt van oude vlam en femme fatale Rita Hayworth.

Ford is het meest bekend geworden door zijn rollen als cowboy, onder andere in drie westerns van Delmer Daves waarvan 3:10 to Yuma (1957) de bekendste is. Hij speelde ook hoofdrollen in westerns van Anthony Mann, Budd Boetticher en Georges Marshall. Hij vertolkte dikwijls de gewone man in bijzondere omstandigheden zoals de jonge moedige leraar op een probleemschool in het sociaal drama Blackboard Jungle (1955) en de vermogende man wiens zoon wordt ontvoerd in het gijzelingsdrama Ransom! (1956). Hij was eveneens meermaals te zien in misdaadfilms. Zo was hij de politie-inspecteur die de moord op zijn vrouw wil wreken in de film noir The Big Heat (Fritz Lang, 1953). Hij werkte een tweede keer samen met Lang voor een andere film noir: Human Desire (1954): de eerste Amerikaanse filmversie van La Bête humaine van Émile Zola.

Dertig jaar lang vertolkte Ford hoofdrollen in alle filmgenres. In het begin van de jaren zestig draaide hij regelmatig in werk van belangrijke regisseurs als Frank Capra (de komedie Pocketful of Miracles, 1961), Blake Edwards (de thriller Experiment in Terror, 1962) en Vincente Minnelli (de dramatische Tweede Wereldoorlogsfilm The Four Horsemen of the Apocalypse, 1962, en de komedie The Courtship of Eddie's Father, 1963). Hij maakte ook deel uit van de sterrencast van de oorlogsfilms Paris brûle-t-il? (1966) en Midway (1976). Zijn laatste belangwekkende rol was die van de adoptievader van 'superman' Christopher Reeve in de superheldenfilm Superman (Richard Donner, 1978).

Van 1943 tot 1959 was hij getrouwd met Eleanor Powell met wie hij één keer samenspeelde, in de kortfilm Have Faith in Our Children. Daarna hertrouwde hij met actrice Kathryn Hays (van 1966-1969) (bekend van Guiding Light (televisieserie). Hij trad een derde keer in het huwelijk met de (30 jaar jongere) actrice Cynthia Hayward (1977-1984). Ten slotte was er zijn vierde huwelijk met Jeanne Baus (1993-1994).[1]

Enkele beroertes brachten met zich mee dat Ford al jaren een zwakke gezondheid had. Hij overleed in 2006 op 90-jarige leeftijd in zijn huis.[2]