De Pelichy

Oorspronkelijk waren het handelaars uit de Savoye, die zich in de zeventiende eeuw in de Nederlanden vestigden.

Théodore de Pelichy (Amsterdam, 1679 - Utrecht, 1726) was al de derde generatie die in de Noordelijke Provincies woonde en was kolonel in dienst van de Verenigde Provincies. Hij kreeg in 1726 de titel van baron en de toestemming om 'de' als voorvoegsel aan zijn naam toe te voegen. Zijn echtgenote was Marie Staats (Utrecht, 1694-1739) die de heerlijkheid Turksweert bij Druten (Gelderland) in de familie de Pelichy inbracht.

Hun zoon was Jean-Philippe de Pelichy (Amsterdam, 1716 - Brugge, 1792), die zich in Brugge vestigde en burgemeester werd van het Brugse Vrije en gedeputeerde bij de Staten van Vlaanderen.

Die zijn zoon Theodore de Pelichy (Utrecht, 1741 - Turkswaart, 1811) werd pensionaris van het Brugse Vrije en raadslid in de Raad van Vlaanderen. Hij trouwde met de Brugse Marie-Elisabeth de Stappens (Brugge, 1749 - Turkswaart, 1829), met wie hij acht kinderen had.

De zoon van Theodore, François de Pélichy (1772-1844), getrouwd met gravin Catherine de Lichtervelde, werd in 1816, ten tijde van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, in zijn adellijke status en met zijn titel van baron bevestigd door koning Willem I. Bij de Belgische Omwenteling bleef hij koning Willem trouw en werd op het einde van zijn leven minister van de Erediensten in de regering van Willem II.

De andere zoon, Jean-Marie de Pelichy van Huerne (1774-1859), werd in 1823 in zijn adellijke status bevestigd en werd lid van de Provinciale Staten van West-Vlaanderen, maar in 1830 koos hij de kant van de Belgische Revolutie en maakte deel uit van de constituante.

De nakomelingen van François de Pelichy keerden terug naar België.

• Baron Théodore de Pelichy (1803-1870) trouwde met zijn nicht Marie-Charlotte de Lichtervelde (1800-1873) en werd lid van de bestendige deputatie van Oost-Vlaanderen.
  • Baron François de Pelichy (1840-1890) werd provincieraadslid en burgemeester van Zevergem. Hij trouwde met Alida de Meulenaere (1841-1913)
    • Leon-Théodore de Pelichy (1863-1936) werd raadsheer aan het hof van beroep in Gent en woonde in het kasteel de Pélichy, gebouwd door zijn schoonvader Octave de Meulenaere, in de deelgemeente Gentbrugge.
      • Yvonne de Pelichy (1890-1980) werd na de Tweede Wereldoorlog burgemeester van Zevergem, in opvolging van haar echtgenoot, jonkheer Raoul de Hemptinne (1884-1945), die overleed in het Duitse concentratiekamp Flossenburg. In 1958 kreeg ze vergunning de titel van gravin voor de naam van haar man te mogen dragen.
      • François de Pelichy (1891-1962), getrouwd met Christiane d'Hoop (1892-1972), doorliep een carrière in Belgisch-Kongo en nam onder meer aan de gevechten rond Tabora deel tijdens de Eerste Wereldoorlog.
        • Juliette de Pelichy (1921-1994) trouwde met Jean de Cocquéau des Mottes (1909-2001). Met haar stierf de familie uit. De familie de Hemptinne erfde en voegde het wapenschild de Pelichy toe aan het hare.
    • Marie de Pelichy (1869-1950) trouwde in 1895 met jonkheer Fernand de Keyser (1872-1914). Zij woonden met hun kinderen op het Kasteel Walbos van de familie de Keyser.
    • Joseph de Pelichy (1875-1924) werd burgemeester van Zevergem.
    • Theodore de Pelichy (1875-1907)
    • Edouard de Pelichy (1879-1904) vertrok in mei 1903 naar de Vrijstaat Kongo als onderofficier. Hij werd postoverste in Moliro (Tanganikameer) en overleed aan malaria in september 1904 in Kala (Duits Oost Afrika)
• Mathilde de Pelichy (1815-1858) trouwde met baron Eugène de Trevey de Charmail (1816-1884), kamerheer van koning Willem I.

Een tweede zoon van Théodore de Pelichy - de Stappens, Jean-Marie de Pelichy (1774-1859), verkreeg in 1826, ten tijde van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, eveneens de titel van baron. Hij werd na de Belgische Omwenteling lid van het Nationaal Congres en was later senator en burgemeester van Brugge. Hij was getrouwd met de erfdochter Marie-Jeanne van Huerne (1786-1828).

Hun dochter Marie-Jeanne de Pelichy (1808-1872) trouwde in 1828 met Louis Gillès (1798-1876), telg uit het geslacht Gillès. Bij Koninklijk Besluit van 22 februari 1872 bekwam die laatste voor zichzelf en zijn nakomelingen de naam Gillès de Pelichy te mogen dragen. De huidige familie van die naam komt voort uit die verbintenis.

• Généalogie Pélichy, in: Annuaire de la noblesse de Belgique, Brussel, 1848.
• F. VAN DYCKE, Recueil héraldique de familles nobles et patriciennes de la ville et du franconat de Bruges, Brugge, 1851.
• Charles GILLES DE PELICHY, Album de famille, Brugge, 1949.
• G. DE HEMPTINNE, La famille de Pélichy, in: Bulletin Vereniging van de Adel, nr. 72.
• Charles GILLES DE PELICHY, Histoire des Gilles et Gillès de Pélichy, Tablettes des Flandres, Recueil 10, Brugge, 1971.
• Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1989 & 1996, Brussel, 1989 & 1996.
• G. DE HEMPTINNE & H. DOUXCHAMPS, La Famille de Pélichy, in: Recueil de l'Office de généalogie et de héraldique, 1999.
• Humbert DE MARNIX DE SAINTE ALDEGONDE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 2006, Brussel, 2006.
• Baudouin D'HOORE, Inventaris van het archief van de familie Gillès de Pélichy en aanverwante families, Brussel, 2005.
• Baudouin D'HOORE, Iconographie de la famille Gillès de Pélichy et des principales familles ascendantes, 2012.
• Pierre Van Cleven,Lettres du Congo, 2014.

• Site van de familie Gillès de Pélichy & de Gillès