Ghislain Hiance

Eerst werkte Hiance tot in 1970 als handarbeiders bij de FN in Luik. Hij werd er hoofdafgevaardigde van de christelijke vakbond CSC. Hij kreeg de gelegenheid opnieuw te gaan studeren en promoveerde tot licentiaat politieke en sociale wetenschappen aan de Université Catholique de Louvain. Hij werd van 1970 tot 1974 interprofessioneel secretaris binnen de CSC en vervolgens sociaal bemiddelaar.

Hij werd in 1965 gemeenteraadslid in Wonck, toen nog een gemeente in de provincie Limburg. Na de overheveling naar de provincie Luik werd hij van 1971 tot 1976 schepen. Na de fusie in 1976 met Bassenge en een paar andere gemeenten, zetelde hij voor de oppositie. In 1988 kon de PSC een nieuwe meerderheid vormen en werd hij burgemeester. Hij bleef dit mandaat uitoefenen tot in 2006 en verliet toen de gemeentepolitiek van Bassenge.

Ook was Hiance van 1977 tot 1978 en van 1985 tot 1987 provincieraadslid van Luik. Van 1978 tot 1981 zetelde hij voor het arrondissement Luik in de Kamer van volksvertegenwoordigers, een mandaat dat hij van 1988 tot 1995 opnieuw uitoefende. Hij zetelde zo tevens als lid van de Franse Cultuurraad (1978-1980) en vervolgens van de Raad van de Franse Gemeenschap (1980-1981, 1988-1995) en de Waalse Gewestraad (1980-1981, 1988-1995), waarvan hij van 1992 tot 1995 ondervoorzitter was.

Van 1981 tot 1985 was hij kabinetsadviseur bij minister van Economische Zaken Charles-Ferdinand Nothomb en minister van Begroting Philippe Maystadt.

In mei 1995 werd hij voor het arrondissement Luik verkozen tot lid van het Waals Parlement en het Parlement van de Franse Gemeenschap. Hij was van 1995 tot 1999 secretaris van het Waals Parlement. Hij was mede-ondertekenaar van het voorstel van decreet om Wallonië te voorzien van een nationaal volkslied. Het werd in 1998 de Chant des Wallons. Hij werd herkozen in 1999, maar nam ontslag in 2001.

• Encyclopédie du Mouvement wallon, Parlementaires et ministres de la Wallonie (1974-2009), t. IV, Namen, Institut Destrée, 2010