Geschiedenis van Besançon
Dit artikel behandelt de geschiedenis van de Franse stad Besançon
Besançon wordt als Vesontio vermeld in dagboeken van Julius Caesar. Het oppidium werd door de Romeinen veroverd op het volk van de Sequanes. De naam veranderde in Bisontio of Bisantio; de inwoners heten nog steeds Bisontins. Op de grens van het Franse en Duitse taalgebied werd dit Bisanz in het Duits en Besançon in het Frans.
Middeleeuwen
Na het Verdrag van Verdun in 843 komt het gebied in het koninkrijk Lotharingen te liggen en staat het onder de heerschappij van de graven van Bourgondië.
Besançon kwam met het koninkrijk Bourgondië in 1032/34 bij het Heilige Roomse Rijk. De aartsbisschop werd heer van de stad en daarmee onafhankelijk van de graven van Bourgondië. De eerste graaf-aartsbisschop was Hugo van Salins. Op een Rijksdag gehouden in Besançon (1157) kreeg de keizer meer macht ten nadele van de paus.
Vanaf 1307 was de stad als vrije rijksstad reichsunmittelbar. De strijd tussen de aartsbisschop en de stad duurde echter voort tot in de 15e eeuw en was o.a. een thema op het concilie van Bazel.
Nieuwe Tijd
In 1664 verloor de stad opnieuw haar zelfstandigheid en kwam onder het graafschap Bourgondië dat als deel van de zuidelijke Nederlanden onder het gezag stond van Filips IV van Spanje. In 1668 werd zij een eerste keer door de Franse koning Lodewijk XIV veroverd maar kwam kort nadien door de Vrede van Aken (1668) weer in Spaanse handen. In 1674 kwam bij de Vrede van Nijmegen de stad met het hele Franche-Comté permanent onder Franse controle.
Niettemin bleef de aartsbisschop van Besançon rijksvorst en behield hij een persoonlijke stem in de rijksvorstenraad (zie lijst van leden van de Rijksdag (1792)).
Moderne tijd
Tegenwoordig is Besançon de prefectuur van het department Doubs de regio Bourgogne-Franche-Comté.