Gerrit van Wijhe

In 1931 slaagde hij voor de KNVBcursus "voetballeider". Op 9 juni 1936 ontving hij z’n getuigschrift als Oefenmeester van de KNVB, en begon het seizoen 1936-1937 direct als betaald trainer bij Vitesse in Arnhem. Volgens een interview met hem in het Utrechts Nieuwsblad[5] had een hoogtepunt in zijn trainersloopbaan kunnen zijn de finale om het afdelingskampioenschap met WVV Wageningen op 29 april 1951 tegen DWS in de Kuip in Rotterdam, maar Wageningen verloor na een ongelukkig doelpunt met 0-1, waardoor ze waren uitgeschakeld voor de strijd om het landskampioenschap[6][7].

Hij behoorde tot de generatie trainers met een gecombineerde functie:

1. Voetbaltechnisch: training (2 à 4 avonden per week; overdag hadden de spelers nog een gewone baan, zelfs in de begintijd van het betaald voetbal) en ‘s zondags de competitiewedstrijd: opstelling, tactiek en peptalk.
2. Fysiotherapeutisch: op het veld en in de kleedkamer als verzorger, incl. sportmassage en pedicure, voor welke laatste vaardigheden hij ook gediplomeerd was. Tijdens de wedstrijd had hij een grote tas bij zich met alles daarin: een rubberen zakje met water en spons waarmee hij het veld op liep om een geblesseerde speler op te lappen, kauwgom, veters, tosjes voor onder de schoenen, jodium, wondspray en verband[5].

Hieronder een tabel met de voetbalverenigingen en periodes, waarvoor hij een KNVB-licentie als trainer had.