Gerardus Diehl

Gerardus Diehl (Den Haag, 25 januari 1882 - Delft, 28 juni 1938)[1] was een Nederlands architect, hoogleraar architectuur aan de Technische Hogeschool te Delft, en rector magnificus in het studiejaar 1935-1936.

Gerardus Diehl
Portret van Ir. G. Diehl door Huib Luns
Persoonlijke gegevens
Geboortedatum	25 januari 1882
Geboorteplaats	Den Haag
Overlijdensdatum	28 juni 1938
Overlijdensplaats	Delft
Nationaliteit	Nederland
Werkzaamheden
Vakgebied	architectuur
Universiteit	Technische Universiteit Delft
Portaal    Onderwijs

Na afronding van de Hogereburgerschool (HBS) in Den Haag, ging Diehl aan het werk op een kantoor. Van 1903 tot 1908 studeerde hij voor bouwkundig ingenieur aan Polytechnische School te Delft. Na zijn afstuderen werkte hij drie jaar mee aan de bouw van het Vredespaleis in Den Haag onder uitvoerend architect Johan Adrianus Gerard van der Steur.[2] Hierna vestigde hij zich als architect te Rotterdam.[3]

Diehl was lid van de in 1908 opgerichte Bond van Nederlandse Architecten (BNA), en ontwierp onder andere met architect Jacobus Pieter Stok het kantoorgebouw van de Koninklijke Maatschappij De Schelde (KMS), nu Damen Schelde Naval Shipbuilding in Vlissingen.[2]

In 1923 werd Diehl door de gemeente Dordrecht benoemd tot directeur van de Bouw- en Woningdienst. Op 1924 werd hij aangesteld als hoogleraar architectuur aan de Technische Hogeschool, waar hij op 29 oktober de rede uitsprak Het nut van kennis der constructie voor den bouwkundig-ingenieur. In het studiejaar 1935-1936 diende hij als rector magnificus, en in 1938 overleed hij. In maart 1939 werd in de Prinsenkamer van het hoofdgebouw der Technische Hogeschool het portret van wijlen Prof Ir G Diehl (zie afbeelding) overgedragen.[4]