Gaston Baccus
Gaston Pierre Joseph Baccus (Huppaye, 4 maart 1903 - Namen, 27 januari 1951) was een Belgisch dichter en volksvertegenwoordiger.
Levensloop
De ouders van Baccus waren kleine tuinbouwers. Hij werd eerst onderwijzer en vervolgens regent wiskunde en gaf les aan de Normaalschool in Nijvel en aan de Nijverheidsschool in Brussel. Hij was getrouwd en had een zoon.
In 1940 nam hij als onderluitenant deel aan de Achttiendaagse Veldtocht. Hij werd krijgsgevangen genomen en bleef in Duitsland opgesloten tot in 1945.
Bij zijn terugkeer werd hij in 1946 verkozen tot socialistisch volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Nijvel en werd de 'chef de file' van zijn partij in Waals-Brabant. Hij werd herkozen bij de wetgevende verkiezingen van 1949 en 1950. In 1947 werd hij ook burgemeester van Huppaye, waar hij al sinds 1932 gemeenteraadslid was. Hij bekleedde beide mandaten tot aan zijn overlijden. Hij stierf aan de verwikkelingen van een chirurgische ingreep.
Vanaf 1931 schreef hij regelmatig artikels in Jean Prolo. Hij was ook lid van het Permanent Comité van het Waals Nationaal Congres.
Hij verwierf enige naam als dichter.
In september 2010 werd hij in Huppaye herdacht tijdens een plechtigheid en door een tentoonstelling in het gemeentehuis. Het centrale plein in Huppaye heet Place Gaston Baccus.
Publicaties
- Sentiers et grand'routes, Gembloux, 1938
- Carnets d'un combattant sans armes, Gembloux, 1945
- Tenace argile, met een voorwoord door Camille Huysmans, 1951