Gangulfus

Hij was een grootgrondbezitter in Bourgondië tijdens de regeerperiode van Pepijn de Korte, zoals een vermelding in een akte uit 762 bewijst. Hij was ridder en hoveling. Volgens de legende was hij een vertrouweling van Pepijn de Korte, die op een van zijn jachttochten een miraculeuze bron ontdekt had. Toen Gangulphus vermoedde dat zijn vrouw hem bedroog met een priester en zijn vrouw dat ontkende, vroeg hij dat zij haar hand in de bron hield en haar hand en arm kwamen volledig verbrand uit de bron. Hij stuurde zijn vrouw weg en verbande de priester, maar die nam wraak en vermoordde Gangulphus.

Hij is de patroon van de leerbewerkers, schoenmakers, kinderen en paarden en wordt aangeroepen tegen kniepijnen, huid- en oogziekten en bij echtelijke moeilijkheden en overspel.

Gangulphus' relieken werden overgebracht naar Varennes-sur-Amance in het bisdom Langres, waar zijn verering begon. Deze verspreidde zich later naar verschillende plaatsen in Frankrijk, Duitsland, de Lage Landen en Zwitserland.

Gangulphus komt voor op talrijke lijsten van martelaars in de 10e en 11e eeuw eerst in Frankrijk en Duitsland en later ook in Engeland en Italië. Zijn heiligenleven werd waarschijnlijk te Varennes geschreven.

Hroswitha van Gandersheim schreef een heiligenleven rond 960.

Zijn feestdag is op 11 mei.

Zie de categorie Saint Gangolf van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.