Gabii

	Gabii
	;
	Situering
Coördinaten	41° 53′ NB, 12° 43′ OL
	Foto's
Portaal	Archeologie

Gabii (Oudgrieks: Γάβιοι / Gábioi) was een oude en eenmaal machtige stad van Latium, en een kolonie van Alba Longa.[1]

Zij werd volgens de overlevering door Tarquinius Superbus op verraderlijke wijze veroverd.[2] Later heeft Rome met Gabii een verbond gesloten, waarbij de burgers onder de cives Romani werden opgenomen, maar Gabii zijn eigen gemeentebestuur behield.[3] In Cicero’s tijd was het stadje geheel vervallen. De steengroeven van Gabii leverden de bouwstof tufsteen (bij de Romeinen soms tophus, tegenwoordig peperino geheten), tot de herbouw van Rome na de grote brand onder keizer Nero.

Noten

Vergilius, Aeneis VI 774, Dionysius van Halicarnassus, Antiquitates Romana I 53. Al waren de Siculi mogelijk de stichters van de stad (G. Uggeri, art. Gabii, in NP 4 (1998), col. 726.).
Livius, I 53.4.
F. Blume - K. Lachmann - A. Rudorff (ed.), Die Schriften der römischen Feldmesser, I, Berlijn, 1848, p. 234.

Referenties

L. Richardson jr., art. GABII (Castiglione) Italy, in R. Stillwell – W.L. McDonald – M. Holland McAllister (edd.), The Princeton Encyclopedia of Classical Sites, Princeton, 1976.
art. Gabii, in J.G. Schlimmer - Z.C. De Boer, Woordenboek der Grieksche en Romeinsche Oudheid, Haarlem, 1920³, p. 282.
G. Uggeri, art. Gabii, in NP 4 (1998), coll. 726-727.

Externe links

(it) Parco Archeologico Gabii (urbanistica.comune.roma.it)^{[dode link]}
(it) Gabii (RomaMunicipioDelleTorri.it)
(en) LapisGabinus.blogspot.com (Officiële blog van het Gabii Project)

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Vergilius, Aeneis VI 774, Dionysius van Halicarnassus, Antiquitates Romana I 53. Al waren de Siculi mogelijk de stichters van de stad (G. Uggeri, art. Gabii, in NP 4 (1998), col. 726.).

[2] Livius, I 53.4.

[3] F. Blume - K. Lachmann - A. Rudorff (ed.), Die Schriften der römischen Feldmesser, I, Berlijn, 1848, p. 234.