Fulcher van Chartres

Fulcher van Chartres of Fulcherus Carnotensis (Chartres, circa 1059 - Jeruzalem, 1127) was de schrijver van de Historia Hierosolymitana[1], een Latijnse kroniek, bestaande uit drie boeken.

Hierin beschrijft hij zijn ervaringen als deelnemer aan de Eerste Kruistocht, gaande van het Concilie van Clermont in 1095 en het daaruit ontsproten enthousiasme, de belegering van Nicea en Antiochië, de verovering van Jeruzalem en de slag bij Ascalon in het eerste boek, tot een beschrijving van de regering van Boudewijn I en II in Jeruzalem in het tweede en derde boek.

Fulcher schreef deze boeken tijdens zijn verblijf in Jeruzalem, van het einde van 1100 tot 1127, toen hij plots geheel van het toneel verdween.