Free-to-air

Met het begrip free-to-air (FTA) wordt bedoeld dat een digitaal telecommunicatiesignaal, zoals van een digitale radio- of televisiezender, zonder versleuteling over een draadloos netwerk wordt uitgezonden en daardoor gratis is te ontvangen. Voor de ontvangst van deze uitzendingen is geen andere apparatuur nodig dan een standaard ontvanger.

Voorbeelden van Nederlandstalige digitale televisiezenders die via zendmasten free-to-air uitzenden zijn:
- NPO 1, 2 en 3 (voorheen Nederland 1, 2 en 3) en de regionale omroepen in Nederland;
- La Une, La Deux, La Trois en Euronews in Wallonië;
Voorbeelden van Nederlandstalige satelliettelevisiezenders die free-to-air via een omroepsatelliet uitzenden zijn BVN, TV Drenthe en TV Oranje.
Digitale radiozenders die met een DAB+-tuner beluisterd kunnen worden.
Toepassingen van Public WAP in de openbare ruimte.

Een GSM-mast.

Een communicatiesatelliet.

Om gebruik te maken van bepaalde free-to-air toepassingen en diensten moet een mobiele ontvanger in een smartphone, laptop of tablet, eerst geactiveerd worden.

Voorbeelden van zulke toepassingen zijn:

Ontvangen van SMS-CB-berichten van NL-Alert.
Ontvangst van Bluetooth advertenties in winkels.

Free-to-air wordt vaak verward met free-to-view. Bij free-to-view wordt het signaal echter versleuteld om auteursrechtelijke redenen.

Het grote voordeel van free-to-air uitzendingen is dat de consument de uitzendingen met standaard apparatuur kan ontvangen. De consument wordt dan niet door de programma-aanbieder gedwongen om gecertificeerde apparatuur te gebruiken die veelal duurder is en minder mogelijkheden kent dan standaard apparatuur.

Via de kabel wordt veelal alleen het analoge basispakket zonder versleuteling uitgezonden. Het digitale basispakket wordt veelal geheel versleuteld en kan dan op een gewoon televisietoestel met digitale kabeltuner alleen met additionele apparatuur worden ontvangen. In Duitsland heeft het Bundeskartellamt in december 2011 aan de overname van Kabel BW door Liberty Global de voorwaarde verbonden dat de fusieonderneming vanaf januari 2013 digitale televisie zonder versleuteling doorgaf.[1]

Taalgebieden in West-Europa waar veel free-to-air uitgezonden wordt, zijn het Duitse, Engelse, Franse en Italiaanse taalgebied.

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties

Hierop zijn twee uitzonderingen: 1. Kanalen die uitdrukkelijk als betaaltelevisie worden aangeboden; 2. Kanalen in hoge definitie waarvan de programma-aanbieder vereist dat deze worden versleuteld. Zie Beschluss (B7-66-11).

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Hierop zijn twee uitzonderingen: 1. Kanalen die uitdrukkelijk als betaaltelevisie worden aangeboden; 2. Kanalen in hoge definitie waarvan de programma-aanbieder vereist dat deze worden versleuteld. Zie Beschluss (B7-66-11).