François de La Rochefoucauld

François VI, hertog van La Rochefoucauld (Parijs, 15 september 1613 - aldaar, 17 maart 1680) was een Frans schrijver en adellijk militair, die vooral bekend is geworden door Réflexions ou sentences et maximes morales (1665) of kortweg Maximes (Nederlandse vertaling: Maximen), korte, bondige uitspraken of aforismen over deugd en moraal. Hij hoorde bij de literaire stroming van het Classicisme; behalve zijn beroemdste werk schreef hij over zijn rol in de Franse politiek van de 17e eeuw ook Memoires en zijn er een groot aantal brieven van hem bewaard.

Geplaatst:
28-04-2020
Beoordelingslijst
dagpagina
   Verbetering gevraagd!

Ten minste een van de mensen die meewerken aan Wikipedia vindt dat deze pagina in deze vorm niet binnen de Wikipedia-encyclopedie past.

De pagina is daarom aangedragen op de beoordelingslijst. Daar is mogelijk ook een meer gedetailleerde reden voor de beoordelingsnominatie te vinden.

Help mee dit artikel te verbeteren, zodat het voldoet aan de conventies van Wikipedia.

Na plaatsing op de beoordelingslijst blijft dit artikel minstens twee weken staan, zodat eventuele bezwaren ingebracht kunnen worden. Als u het artikel zodanig kunt verbeteren dat daarmee de redenen voor verwijdering komen te vervallen, aarzel dan vooral niet om het te verbeteren. Vergeet niet om dit op de genoemde lijst te vermelden. Indien u van mening bent dat het artikel dusdanig is verbeterd en aangepast dat het wel binnen Wikipedia past, vraag dan op de lijst (of aan de nominator) of dit sjabloon verwijderd mag worden.

NB: deze melding dient te blijven staan tot de beoordelingsdiscussie afgesloten is.
Algemene informatie is te vinden op Wat Wikipedia niet is en de uitleg bij "te beoordelen pagina's".

(↓/✔/✂)

François de La Rochefoucauld

Biografie

François, Prins van Marcillac, werd in de Parijse Rue des Petits Champs geboren. Hij kwam uit een oude Franse aristocratische familie, die vanaf de 11e eeuw een belangrijke rol speelde[1]. Omdat vijf voorouders dezelfde hertogtitel voerden, die hij in 1650 van zijn vader erfde, wordt hij ook aangeduid als François VI. Op zijn 16e volgde hij zijn oom Benjamin de La Rochefoucauld d'Estissac op (1 mei 1629) als Mestre de camp (kolonel) van het Régiment d'Auvergne. Zijn vader François V was gouverneur van Poitou. In de Dertigjarige Oorlog vocht de jonge Marcillac tegen Spanje, eerst in Italië (1629), later in de Nederlanden (1635). In 1637 raakte hij via de hertogin van Chevreuse (Marie de Rohan) betrokken bij de intriges van haar, de koningin en Gaston de France tegen Kardinaal de Richelieu, de eerste minister van Lodewijk XIII[2]. De prins van Marcillac werd ontmaskerd bij een samenzwering, waarbij zijn rol in de plannen was dat hij koningin Anna te paard naar Brussel zou ontvoeren. Hij werd acht dagen gevangen gezet in de Bastille en voor twee jaar verbannen naar het domein van zijn vader in Verteuil, waar hij een lucratieve wijnhandel met Engeland runde.


Deelname aan de Salons

Fronde

Gezin

Op de leeftijd van 14 jaar en 4 maanden trouwde hij met zijn nicht Andrée de Vivonne. Ze kregen samen acht kinderen. Van 1646 tot 1651 had hij een verhouding met de hertogin van Longueville, zus van "De grote Condé" en Armand van Bourbon-Condé. Bij haar kreeg hij in 1649 een buitenechtelijk kind.

Maximen
Réflexions ou Sentences et Maximes Morales (1665)

Nederlandse vertalingen van de Maximes
  • Maximes, vert. D.F. Scheurleer. Nijhoff, Den Haag (1922)
  • Maximen : bespiegelingen, portretten, vert. C. Jongenburger. Het Spectrum, Utrecht (1978) ISBN 90-274-2104-8
  • Maximen, vert. Matthieu Kockelkoren en Wouter Kusters. SUN, Nijmegen (1996) ISBN 90-6168-465-X
  • Maximen - bespiegelingen over menselijk gedrag, vert. Maarten van Buuren. Historische Uitgeverij, Groningen (2008) ISBN 978-90-6554-143-7

Literatuur over La Rochefoucauld (o.a)
  • (fr) Georges MINOIS, uitg. Tallendier, Parijs (2007) ISBN 978-2-84734-278-9
  • (fr) Jean LAFOND La Rochefoucauld: l'homme et son image, uitg. Champion, Parijs (1998) ISBN 2-85203-926-5
  • (en) Vivien THWEATT La Rochefoucauld and the seventeenth-century concept of the self Vivien Thweatt, uitg. Droz, Genève (1980)
  • (en) Will Grayburn MOORE La Rochefoucald, his mind and art, Clarendon Press, Oxford (1969)
  • Peter Henk Steenhuis Zwakken kunnen niet oprecht zijn, dagblad Trouw, katern deVerdieping maandag 13 oktober 2008 pag.6/7 (interview met essayist Maarten van Buuren naar aanleiding van de verschijning van zijn vertaling)
Bronnen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Maximen van La Rochefoucauld op Wikisource.


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.