François Henri van Kinschot

Jhr. mr. F.H. van Kinschot, telg van het geslacht Van Kinschot, was een zoon van de generaal-majoor der cavalerie jhr. Henri François van Kinschot en Diete Johanna Willemina van Sandick. Hij studeerde rechten aan de Universiteit Leiden. Van Kinschot werd in 1929 benoemd tot burgemeester van Zuidlaren. In 1934 volgde zijn benoeming tot burgemeester van Alkmaar. Hij vervulde deze functie tot 1946 met een onderbreking tijdens de Tweede Wereldoorlog van 1942 tot 1945 toen hij door de bezetter was afgezet als burgemeester.

In 1946 werd hij benoemd tot burgemeester van Leiden. Deze functie vervulde hij tot zijn pensionering in 1964. In een interview door het Leids Dagblad bij zijn aantreden in 1946 werd Van Kinschot omschreven als: 'een forse stevige gestalte met een echt-Hollands open gezicht en ogen, die tintelen van levenslust. Hij maakt direct een vlotte, levendige indruk, iemand die zich gemakkelijk beweegt en met mensen weet om te gaan'.

Van Kinschot was gehuwd met Josina Margaretha Dorhout Mees. Hij overleed in januari 1985 op 85-jarige leeftijd te Warmond.

Van Kinschot werd in 1951 benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau en in 1964 tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Bij zijn afscheid als burgemeester van Leiden kreeg hij de zilveren erepenning van de stad Leiden toegekend. Hij werd in 1957 door de paus benoemd tot Commandeur in de Orde van Sint-Gregorius de Grote.

• Profiel Van Kinschot bij Oud-Leiden

Zie de categorie François Henri van Kinschot van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.