Franz Krienbühl

Zijn internationaal debuut maakte hij op 38-jarige leeftijd op de Winterspelen van 1968 in Grenoble. Op de allroundkampioenschappen eindigde hij meestal bij de laatsten. Hij wist zich echter vijfmaal voor de afsluitende vierde afstand, de 10.000 meter, te kwalificeren (viermaal op een EK – 1969, 1973, 1974, 1976 – en eenmaal op een WK: in 1974). Tweemaal eindigde hij in de top tien van een afstand. Beide keren betrof het de 10.000 meter. De eerste keer was op 25 januari 1976 op het Europees kampioenschap waar hij tiende werd, de tweede keer, 20 dagen later, op 14 februari op de Winterspelen van 1976 in Innsbruck waar hij middels een persoonlijk record de achtste plaats behaalde.

Krienbühl introduceerde in 1974 het strakke, aerodynamische schaatspak in de schaatswereld. Er werd aanvankelijk om gelachen, totdat men ontdekte dat het dragen van een aangepast schaatspak de snelheid wel degelijk wist te verhogen. De rest van het deelnemersveld volgde al gauw, nog voor de Winterspelen van 1976 schaatste vrijwel iedereen in zo'n schaatspak. Ook aan de schaatsen zelf bracht hij verbeteringen aan.

In de periode 1965-1984 werd hij veertien maal schaatskampioen van Zwitserland. Zijn veertiende titel behaalde hij in 1984 op 55-jarige leeftijd, de laatste wedstrijd waaraan hij deelnam was de Dolder Cup op 2 en 3 november 1985; hij schaatste één afstand en werd vierde op de 3000 meter. Krienbühls beste prestatie was zijn achtste positie op de 10 km van de Olympische Winterspelen van 1976.

In 1989 raakte Krienbühl zwaargewond na een aanrijding op de fiets. Gedurende de operatie kreeg hij een herseninfarct. Tijdens een verblijf in Davos wilde hij nog eenmaal schaatsen, maar daarbij viel hij. Daarna ging het slechter met hem. Hij overleed in april 2002.