Frans Werner

Werner was een zoon van de telegrafist François Werner en Dora Angenita Bertrand. Hij was een leerling van Bart van Hove aan de Quellinusschool (1898-1899) en Ludwig Jünger aan de Rijksschool voor Kunstnijverheid (ca. 1899-1900). Vervolgens studeerde hij in Brussel bij Charles Van der Stappen. Hij werkte enige tijd op de ateliers van Carel Adolph Lion Cachet en Abraham Hesselink.[2]

Naast vrijstaand werk maakte hij onder meer portretbustes en gevelreliëfs. Hij sloot zich in 1932 aan bij de Nederlandse Kring van Beeldhouwers. Werner maakte ook reliëfschilderwerk.[3]

Eind jaren 30 ging het hem financieel niet voor de wind. Dat en zijn vriendschap met de fascistisch gezinde Johan Polet zal er mede toe geleid hebben dat hij een voorstander was van de instelling van een beeldhouwersgilde als onderdeel van de Nederlandsche Kultuurraad. Het leidde tot een breuk met collega's van de NKvB en een gebrek aan opdrachten. Hij nam zelf contact op met Den Haag en het gemeentebestuur van Amsterdam om werk binnen te halen. In 1942 kreeg hij de opdracht een levensgroot standbeeld van Jan Pieterszoon Sweelinck te maken, dat werd geplaatst op het Valeriusplein in Amsterdam. Hij kreeg een vervolgopdracht voor beeldjes van een bruid en bruidegom voor de trouwkamer van het stadhuis. Na de oorlog werd Werner door de ereraad voor de beeldende kunst tot 5 mei 1947 uitgesloten van overheidsopdrachten en exposities. Zijn lidmaatschap van de NKvB werd drie jaar geschorst. De gemeente trok de opdracht voor het stadhuis in. In april 1946 werd het beeld van Sweelinck verwijderd, het is uiteindelijk in 1972 vernietigd.[4]

Werner maakte om in zijn onderhoud te voorzien onder meer planten van was voor het Tropenmuseum. In het kader van de contraprestatieregeling kon hij in de jaren 50 nog wat werk aan het Rijk verkopen.[4] Hij overleed in 1955, op 76-jarige leeftijd.

• beeldje van operazangeres Cato Engelen-Sewing (ca. 1915), Amsterdam Museum[5]
• borstbeeld Hector Treub (1923), Stichting Academisch Erfgoed
• reliëfs met dierenriemtekens (1923-1926) aan het Stedelijk Museum Amsterdam
• brandweerman met draak (1927), Rijckerbrug, Amsterdam
• gevelstenen (1929-1930) complex Adelaarsweg/Eendenstraat, Amsterdam-Noord
• Maja (1930), Apollolaan, Amsterdam
• meisje met lam (1931) bij de Kinderbrug aan het Muzenplein, Amsterdam[6]
• gevelsteen wapen van Amsterdam (1933), Uiterwaardenstraat, Amsterdam
• gevelstenen Vrouw bij vuur en Man bij vuur (1935), respectievelijk Grift- en Moerdijkstraat, Amsterdam
• gevelstenen "In moeilijke jaren tot stand gebracht" en "Na ingespannen pogen" (1935), Olympiaplein, Amsterdam
• gevelstenen Landlust, man met koeien/ man met paard en wagen (1937-1938), Willem de Zwijgerlaan/Charlotte de Bourbonstraat, Amsterdam
• reliëfs Overvloed en Oogst (1940), Marathonweg, Amsterdam (in 2007 vervangen door kalkstenen replica's)
• standbeeld van Jan Pieterszoon Sweelinck (1944), Valeriusplein, Amsterdam

• 
  Brandweerman met draak
• 
  Lepelaar
• 
  Maja
• 
  Landlust

Zie de categorie Frans Werner van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.