Frans Meijers

Meijers was verloofd - en later getrouwd - met de Joodse Suus Appel. Haar zus Debora, die omkwam in Sobibor, was getrouwd met de later bekende historicus Jacques Presser. Via Presser raakte Meijers betrokken bij de PP-groep, een grotendeels uit Joden bestaande verzetsgroep die zich had gespecialiseerd in het vervalsen van persoonsbewijzen. Met zijn grafische achtergrond bleek hij zeer bekwaam in het werk.[2] Hij verschafte een groot aantal mensen, waaronder zijn vriendin, een nieuw persoonsbewijs. Zijn sterkste punten waren het bijwerken van stempels en aanpassen van de zwarte nummers. Dit laatste was lastig omdat het nummer maar liefst drie in het persoonsbewijs stond. Meijers krabde eerst de oude nummers weg en maakte daarna de plek met een ewitoplossing op colodium weer glad en schreef vervolgens met Oost-Indische inkt de nieuwe cijfers op het persoonsbewijs. Andere vervalsers krabden de oude nummers weg en plakten er nieuwe letters in, maar bij vouwen of tegen het licht houden bleef de aanpassing altijd zichtbaar. Meijers was daarom niet enthousiast over deze methode.[3]

Eerder in de oorlog had Meijers al als vervalser gewerkt voor de Persoonsbewijzencentrale (PBC) en de Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers. Namens de PBC was hij op 29 april 1944 betrokken geweest bij de succesvolle overval op de Landsdrukkerij in Den Haag. Bij deze overval werkte hij samen met de bekende verzetsstrijders Gerhard Badrian en Gerrit van der Veen. Beiden werden uiteindelijk gepakt en in twee maanden later doodgeschoten.

Na de oorlog vestigde Meijers zich in Bergen en ging aan de slag als beeldend kunstenaar. Samen met Dirk Trap, Kees den Tex en Jaap den Carpentier traden zij in de jaren zestig en zeventig naar buiten als de Bergense groep (niet te verwarren met de Bergense School van een halve eeuw eerder).[4]