Frans-Equatoriaal-Afrika
Frans-Equatoriaal-Afrika is een voormalige Franse kolonie en tevens federatie in Centraal-Afrika. De hoofdplaats was Brazzaville, de huidige hoofdplaats van Congo. De oppervlakte was 2.480.651 km². In 1958 telde de federatie 4.879.000 inwoners (2,4 inw./km²).
Afrique-Équatoriale française
| |||||
| Federatie van Franse koloniën | |||||
| |||||
| |||||
| Kaart | |||||
 | |||||
| Algemene gegevens | |||||
| Hoofdstad | Brazzaville | ||||
| Oppervlakte | 2.480.651 km² | ||||
| Bevolking | 4.879.000 (1958) | ||||
| Talen | Frans | ||||
| Religie(s) | Rooms-katholiek, natuurgodsdiensten | ||||
| Munteenheid | Frank | ||||
.svg.png){kind=small}
In 1898 leidde het Fashoda-incident tot vaststelling van de grens tussen Soedan (Anglo-Egyptisch) en de Franse gebieden in Afrika. Frans-Equatoriaal-Afrika is als federatie ingesteld in 1910 en bestond uit vier territoria (de hieronder genoemde landen), die in 1960 elk zelfstandige republieken werden:
- Gabon;
- Midden-Congo, nu Congo-Brazzaville;
- Oubangui-Chari of Ubangi-Shari, nu de Centraal-Afrikaanse Republiek en
- Tsjaad (kreeg sedert 1920 ook de status van territorium).
Deze territoria hadden elk een eigen luitenant-gouverneur die ressorteerde onder de gouverneur van Frans-Equatoriaal-Afrika in Brazzaville. De gouverneur werd bijgestaan door een secretaris-generaal en een raad.
Na de Eerste Wereldoorlog werd het Duitse Kameroen verdeeld in een Brits en Frans protectoraat. Frans-Kameroen maakte geen deel uit van Frans-Equatoriaal-Afrika maar kreeg een onafhankelijk koloniaal bestuur als Commissariat de la République autonome onder Frans mandaat.
In de periode 1946-1958 was de federatie vertegenwoordigd in het Franse parlement. In 1958 kozen de territoria voor zelfbestuur en in augustus 1960 werden de gebieden zelfstandige republieken.