Franciscus Leonardus Stracké

Franciscus Leonardus Stracké (Rotterdam, 25 november 1849 - Haarlem, 1919) was een Nederlands beeldhouwer, zoon van Jean Theodore Stracké.[1]

Franciscus Leonardus Stracké
Hugo de Groot (1886), Delft
Persoonsgegevens
Volledige naamFranciscus Leonardus Stracké
F.L. Stracké
GeborenRotterdam, 25 november 1849
OverledenHaarlem, 1919
Geboorteland Nederland
NationaliteitNoord-Nederlandse
Beroep(en)Beeldhouwer
Oriënterende gegevens
Leerling(en)Hendrik Albert van den Eijnde
RKD-profiel
Portaal    Kunst & Cultuur

Leven en werk

Stracké komt uit een van origine Duitse kunstenaarsfamilie. Zijn opa was de Duitse schilder en beeldhouwer Ignatius Johannes Stracké. Gottfried Stracké en Frans Stracké, beiden beeldhouwers, waren zijn ooms.

Het bekendste werk van F.L. Stracké is het standbeeld van Hugo de Groot uit 1886 op de Markt in Delft. Daarnaast heeft hij in 1889 een marmeren buste gemaakt van Dr. Schaepman voor het Rijksmuseum. Het ontwerp voor het beeld was gemaakt door zijn vader Jean Theodore Stracké en uitgevoerd door Franciscus.[2]

Stracké wordt beschouwd als de leermeester van Hendrik Albert van den Eijnde (1869-1939), die in 1891 zijn assistent werd.[3] Stracké had zijn eigen atelier waar o.a. ook Johannes Petrus Maas (1861-1941) een tijd in de leer is geweest.[4]

Stracké is door Paus Leo XIII (1810-1903) onderscheiden met de Pro Ecclesia et Pontifice.[5]

Zie ook
Zie de categorie Franciscus Leonardus Stracké van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.