Francesco di Giorgio Martini
Francesco di Giorgio Martini (Siena, gedoopt 23 september 1439 - aldaar, 1502), ook wel kortweg Francesco di Giorgio genoemd, was een Italiaans kunstschilder, beeldhouwer, architect en ingenieur uit de renaissance. Di Giorgio behoorde tot de groep van Uomini Universali, als Brunelleschi, Alberti, Michelangelo, Baldassare Peruzzi en Leonardo da Vinci.
Francesco di Giorgio Martini
| ||||
 | ||||
Portret Francesco di Giorgio Martini, Le Vite (1568) | ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Geboren | Siena, 23 september 1439 | |||
| Overleden | Siena, 29 november 1502 | |||
| Beroep(en) | kunstschilder | |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
Di Giorgio werd geboren in Siena en werd waarschijnlijk opgeleid door Vecchietta. Het vroege werk van di Giorgio is zo goed als onbekend, hoewel het ongetwijfeld heeft bestaan. Pas later in zijn carrière werd hij een bekend en veelgevraagde kunstenaar en ingenieur. Vooral opdrachten van architectonische aard stroomden zijn leven lang gestaag binnen. Hij werkte voor grote namen van die tijd zoals Federico da Montefeltro, hertog van Urbino, voor wie hij fortificaties ontwierp. In 1484 bouwde hij een van zijn bekendste gebouwen, de centraalbouw van de kerk Madonna del Calcinaio, net buiten Cortona. In dezelfde periode ontmoette hij Leonardo da Vinci, aan wie hij advies gaf over de bouw van de koepel van de kathedraal van Milaan.
Di Giorgio werd, teruggekomen in Siena, hoofdbouwmeester bij de bouw van de kathedraal van Siena. Hoewel er veel discussie is rond de toeschrijving van een monochroom fresco in de Bichi kapel van de Sant'Agostino in Siena, is het niet waarschijnlijk dat hij aan het eind van zijn leven nog geschilderd heeft. Architectuur was toen zijn belangrijkste bron van opdrachten.