Fernão Mendes Pinto
Fernão Mendes Pinto (Montemor-o-Velho, Portugal, circa 1510-14 -— Pragal, Portugal, 8 juli 1583) was een Portuguese ontdekkingsreiziger en avonturier, die bekend is voor zijn deelname in 1543 aan de eerste Portuguese expeditie naar Japan. Hij was verantwoordelijk voor de introductie van vuurwapens in dat land.
Biografie
Toen hij nog jong was nam een oom hem mee naar Lissabon, waar hij begon te werken in het huis van Jorge de Lencastre, hertog van Aveiro, onechte zoon van koning Juan II van Portugal. Hij bleef er vijf jaar, waarvan twee jaar als kamerheer van Jorge zelf.
In 1537 reisde hij naar India om zijn twee broers te ontmoeten. Volgens zijn relaas in Peregrinação heeft hij gedurende de expeditie in de Rode Zee in 1538 deelgenomen aan een zeeslag tegen de Ottomanen, waarin hij gevangen werd genomen en verkocht werd aan een Griek en vervolgens aan een Jood die hem naar Hormuz bracht, waar hij werd bevrijd door de Portugezen.
In het gezelschap van Pedro de Faria reisde hij naar Malaca, vanwaar hij vertrok voor zijn avonturen, 21 jaren reizend langs de kusten van Birma, Siam, de Soenda-eilanden, Molucas, China en Japan. Tijdens een van zijn reizen naar dat laatste land leerde hij Franciscus Xaverius kennen, en beïnvloed door zijn persoonlijkheid besloot hij zich in te zetten voor de missie van de jezuïeten in Japan.
In 1554 ging hij als novice van de Compañía de Jesús naar Japan en als afgezant van de onderkoning Afonso de Noronha naar de Daimyo van Bungo. Deze reis werd een teleurstelling voor hem, zowel door het gedrag van zijn reisgezel, als door het gedrag van de compagnie. Met afschuw verliet hij het noviciaat en keerde terug naar Portugal.
Met de hulp van de voormalige gouverneur van India, Francisco Barreto, verkreeg hij documenten betreffende zijn inspanningen voor zijn vaderland, die hem het recht zouden moeten geven op een pensioen, dat hij echter nooit kreeg. Gedesillusioneerd ging hij naar Valle de Rosal, in Pragal, waar hij verbleef tot zijn dood en waar hij tussen 1570 en 1578 zijn nalatenschap schreef, zijn onnavolgbare Peregrinação. Dit werk zou pas 20 jaar na zijn dood worden uitgegeven. Historici twijfelen aan het waarheidsgehalte van delen van het werk.