Fernand Brunfaut

Fernand Brunfaut (Neffe-Anseremme, 7 juli 1886 - Brussel, 9 februari 1972) was een Belgisch volksvertegenwoordiger en architect.

Fernand Adolphe Brunfaut
Op de linkerkant van deze gedenkplaat in het station Brussel-Centraal ziet men Fernand Brunfaut, voorzitter van het Nationaal Bureau der Noord-Zuid Verbinding.
Persoonsinformatie
Nationaliteit België
Geboortedatum7 juli 1886
GeboorteplaatsNeffe-Anseremme
Overlijdensdatum9 februari 1972
OverlijdensplaatsBrussel
BeroepArchitect
Werken
Belangrijke projectenSpoorwegtunnel "Noord-Zuidverbinding" te Brussel
Portaal    Civiele techniek en bouwkunde

Levensloop

Architect van beroep en behorende tot een architectenfamilie, was hij getrouwd met Louise Moreau. Gaston Brunfaut was zijn broer, Maxime Brunfaut zijn zoon. Brunfaut sloot zich aan bij de Belgische Werkliedenpartij.

Hij werd in 1911 gemeenteraadslid en van 1914 tot 1921 schepen van openbare werken in Laken. Nadat deze gemeente was opgeslorpt door Brussel, was hij van 1921 tot 1958 lid van de Brusselse gemeenteraad. Van 1921 tot 1925 was hij ook provincieraadslid.

In 1925 werd hij verkozen tot socialistisch volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Brussel, een mandaat dat hij uitoefende tot in 1961. Van 1947 tot 1961 was hij ondervoorzitter van de Kamer.

Brunfaut is een van de weinige parlementsleden die erin geslaagd zijn een wetsvoorstel te doen goedkeuren en er hun naam aan te verbinden, aangezien het meestal wetsontwerpen van de regering zijn die voorrang krijgen.

De wet van 15 april 1949, Wet Brunfaut genaamd, stichtte het Nationaal Fonds voor de Huisvesting, dat de financiering van de grote infrastructuurwerken voor sociale woonwijken op de kosten van het Rijk doet uitvoeren. Het was de tegenhanger van de wet van 29 mei 1948, Wet De Taeye genaamd, die de toekenning inhield van staatspremies bij de aankoop van een sociale woning, hetgeen een sterke stimulans betekende voor de eigendomsverwerving. Aldus was er een 'socialistische' wet en een 'christendemocratische' wet, die samen voor de ontwikkeling van de sociale woningbouw zorgden.

Brunfaut was van nabij betrokken bij de aanleg van de Brusselse Noord-Zuidverbinding. In 1947 werd hij voorzitter van het Nationaal Bureau der Noord-Zuid Verbinding.

In Brussel is er een Fernand Brunfautstraat en een Bibliotheek Fernand Brunfaut.

In 2004 werd in het stadhuis van Brussel een tentoonstelling gehouden onder de titel Une architecture engagée - Les Brunfaut. In 2013 werd in het Atomium opnieuw een expositie gewijd aan de architecten Brunfaut, onder de titel Brunfaut's Progressive Architecture.

Publicaties

  • La condition municipale, Verviers, 1951
  • Les transports en commun à Bruxelles, z.d.
  • La Jonction, Brussel, 1959

Literatuur

  • Paul VAN MOLLE, Hert Belgisch parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.
  • Un siècle d'architecture et d'urbanisme, 1900-2000, Mardaga, Luik, 2000.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.