Falcon (raketfamilie)

Weergave van de geannuleerde Falcon 5

Er waren plannen voor een nog een aantal raketten in de Falconreeks.
De Falcon 1e (“e” staat voor extended) moest een verbeterde, langere versie van de Falcon 1 worden met een Kestrel 2-motor voor de upperstage.
De Falcon 5 zou met een vijftal Merlin-1C-motoren onder de eerste trap worden uitgerust en in vroege plannen een Aerojet Rocketdyne RL-10-upperstagemotor gebruiken. In latere plannen werd dat een tweetal Kestrel-2-motoren en in nog latere plannen een versie van de Merlin-1B met een verlengde straalpijp. De Falcon 5 moest tot 4.200 kg in een lage baan om de aarde kunnen brengen.
De Falcon 9-air werd in samenwerking met Stratolaunch Systems ontwikkeld en had 4 Merlin-1D-motoren in de eerste trap en één Merlin-1D in de tweede trap. De Falcon 9-air had vanonder het vliegtuig Stratolaunch gelanceerd moeten gaan worden. De Falcon 9-air had dan tot 6.100 kg aan nuttige lading in een lage baan om de aarde moeten brengen.
De plannen voor de Falcon 1e en de Falcon 5 zijn in 2009 geannuleerd ten behoeve van de ontwikkeling en doorontwikkeling van de Falcon 9. Kleinere vrachten kunnen op een Falcon 9-vlucht gecombineerd worden, wat het hebben van lijnen met kleinere draagraketten commercieel minder aantrekkelijk maakt.
De ontwikkeling van de Falcon 9-air werd in 2012 beëindigd omdat 'de plannen van Stratolaunch en de mogelijkheden van SpaceX te ver bij elkaar vandaan gegroeid waren'. Stratolaunch ging daarna in zee met Orbital ATK dat de Pegasus II ging ontwikkelen. Ook die ontwikkeling is inmiddels gestaakt.

Grasshopper

De eerste was de Grasshopper. Deze is met een lengte van 32 meter beduidend kleiner dan een Falcon 9 core-booster en is met gefixeerde landingspoten en een enkele Merlin 1D-raketmotor uitgerust. Dit was tevens de eerste raket die met een Merlin 1D vloog. Er werden in 2012 en 2013 een achttal vluchten en landingen mee uitgevoerd op SpaceX testterein nabij het Texaanse McGregor, waarbij de duur en hoogte van de vlucht steeds werd opgevoerd. Bij de laatste vlucht, die 79 seconde duurde, werd een hoogte van 744 m gehaald. De Grasshopper staat anno 2017 nog altijd op de plaats waar hij zijn laatste landing uitvoerde.

Een "fullsize" testraket met die met drie Merlin-1D's werd uitgerust was de volgende stap. Deze was gebouwd rond een prototype brandstoftank die voor kwalificatietests van de Falcon 9 1.1 was gebruikt. De Falcon 9 reusable development vehicle zoals de raket voluit heette werd uitgevoerd met een uitklapbaar landingsgestel. Er werden in 2014 zes vluchten en vijf landingen mee uitgevoerd. Daarbij werd een maximale hoogte van 1000 meter bereikt. Vanaf de derde vlucht was de F9R-Dev uitgerust met grid fins. Tijdens de zesde vlucht raakte de raket echter door een falende sensor uit het geplande vluchttraject waarna het zelfvernietigingmeganisme automatisch inwerking werd gesteld en de raket in de lucht explodeerde.

Na het verliezen van de F9R-Dev 1 werd een nieuwe testraket gebouwd waarme SpaceX het herbuikbaarheid-ontwikkelingsprogramma wilde vervolgen met supersonische landingstests die vanaf Spaceport America moesten plaatsvinden. Daarvoor werd ook een platform aangelegd. SpaceX had intussen bij een aantal Falcon 9-lanceringen de eerste trap rechtstandig in de oceaan laten landen en daarmee voldoende data verzameld om tot experimentele landingen op een landingsschip over te gaan. De F9R-Dev 2 was daardoor overbodig geworden. Bovendien werd na de F9R-Dev 1-raketexplosie in het huurcontract van het testterein in McGregor vastgelegd dat er daar geen raketvluchten meer mochten plaatsvinden.

F9R-Dev 2 tijdens een "mating test" op VAFB SLC-4E

Daarna werd de F9R-Dev 2 gebruikt als dummyraket op Lanceercomplex SLC-4E van Vandenberg Air Force Base om de systemen te testen. Ook wilde SpaceX deze raket gebruiken om de in-flight abort test van de Dragon 2 mee uit te voeren. De ontwikkeling van de Dragon 2 vertraagde echter aanmerkelijk en de lanceercomplexen werden ondertussen aangepast voor de Falcon 9 FT waardoor de F9R-Dev 2 er niet langer gelanceerd kon worden. De F9R-Dev 2 lag daarna langetijd in de openlucht aan de rand van Vandenberg SLC-4W dat is omgebouwd tot landingscomplex. In 2018 werd ze gesloopt.