Evert van Aelst

Er is niet veel bekend over het leven van Evert van Aelst. In 1602 werd hij geboren in Delft, waarschijnlijk als zoon van een advocaat, Willem van Aelst.[1] Volgens Arnold Houbraken was hij waarschijnlijk een afstammeling van de Vlaamse schilder Pieter Coecke van Aelst.[2]

De opleiding en achtergrond van Evert van Aelst zijn onduidelijk, maar zijn stijl lijkt in navolging te zijn van Pieter Claesz. (1597/98–1660) en vertonen ook invloeden van Balthasar van der Ast[3] (1593/94–1657). Vanaf 15 mei 1632 is Van Aelst ingeschreven als lid van het Sint-Lucasgilde in Delft. Hij was de oom en docent van de vandaag de dag bekendere Willem van Aelst (1627 - 1683) en was ook van 1625 - 1649 docent van Jan Denysz. (waarschijnlijk Jan Abrahamsz. Denyse[4]) en Adam Pick (1621/22 - 1642).

Zijn werken gelden als zorgvuldig uitgevoerd. Volgens Houbraken was hij een excellente schilder van alle soorten stillevens. Hij was vooral lovend over Van Aelst's schilderijen van vruchten, harnassen, helmen en allerlei metalen, die hij natuurgetrouw wist weer te geven.[5] Naar Gustav Friedrich Waagen schilderde hij zeer nauwgezet dode vogels - slechts zelden andere dieren en jachtgerei.

Hij signeerde zijn werken dikwijls met E. V. Aelst. Ongetekende schilderijen zijn dikwijls lastig aan hem toe te schrijven. Een serie werken die eens aan hem zijn toegeschreven gelden inmiddels als werken van zijn neef Willem. Er zijn weinig schilderijen die met zekerheid aan hem kunnen worden toegeschreven, en ze zijn slechts zelden in publiek bezit.

• Ernst Wilhelm Moes, Aelst, Evert van, in: Allgemeines Lexikon der Bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart, Band I, Leipzig 1907, blz. 96
• Günter Meißner (Hrsg.), Aelst, Evert van, in: Allgemeines Künstlerlexikon. Die Bildenden Künstler aller Zeiten und Völker, Bd. I, München und Leipzig, 1992, blz. 439