Eugène Berode

Eugène Berode was van 1971 tot aan zijn pensioen in 1996 taaladviseur bij de BRT. Tussen 1983 en 2000 schreef hij voor De Standaard ook columns over taal[1].

Na het behalen van zijn diploma Germaanse filologie aan de Katholieke Universiteit Leuven[2] en het doorlopen van een lerarenopleiding, startte Eugène Berode zijn carrière in het onderwijs[1]. Hij was leraar Nederlands in het Atheneum Sint-Truiden en het Sint-Janscollege te Meldert (Hoegaarden) en leraar in het Vrij Instituut voor Avondleergangen in Tienen[1].

In 1971 werd hij de allereerste taaladviseur bij de BRT. Zijn werk bestond uit het taalkundig trainen van presentatoren en journalisten. Hij deed dat door aandachtig tv- en radioprogramma's te beluisteren en taalkundige opmerkingen te noteren[1]. Die stak hij dan in zijn – inmiddels legendarische – blauwe enveloppen[3]. Verder evalueerde Berode ook stemaudities van kandidaat-personeelsleden en werkte hij mee aan opleidingsprogramma's voor personeelsleden[1].

Berode was BRT-vertegenwoordiger, en later voorzitter, van de Raad voor Taaladvies[1]. In 1983 werd hij lid van de Raad voor de Nederlandse Taal en Letteren en begon hij met het schrijven van wekelijkse taalcolumns in de krant De Standaard[1]. In 1991 werd hij door de Vlaamse Raad geëerd met een erepenning voor zijn inzet voor het gebruik van vlot en correct Nederlands in Vlaanderen[1].

Berode ging in 1996 met pensioen, maar bleef tot 2000 taalcolumns in De Standaard verzorgen[1].