Ernst Herman van Rappard

Ernst Herman ridder van Rappard (Banjumas, 30 oktober 1899 – Vught, 11 januari 1953) was een Nederlandse nationaalsocialist en felle antisemiet. Hij werd geboren in het toenmalige Nederlands-Indië. Hij studeerde economie in Berlijn en München en raakte daar in de ban van het nazisme.

Ernst van Rappard
Van Rappard (1944/45)
Algemene informatie
Volledige naam	Ernst Herman ridder van Rappard
Geboren	Banjumas, 30 oktober 1899
Overleden	Vught, 11 januari 1953
Nationaliteit	Nederland
Beroep	politicus
Overig
Politiek	NSNAP

Ernst van Rappard trouwde met zijn autoritaire Duitse dienstmeisje Marie Johanna Nitzche, net als hij was zij een nationaalsocialist. Van Rappard sloot zich in 1931 aan bij de Nationaal-Socialistische Nederlandsche Arbeiderspartij (NSNAP), een antisemitische partij. Van Rappard maakte deel uit van de leiding. Spoedig ontstond er een onderlinge machtsstrijd en de NSNAP viel uiteen in drie kleine NSNAP's. Van Rappard kwam aan het hoofd te staan van de NSNAP-Van Rappard (zie: Nationaal-Socialistische Nederlandsche Arbeiderspartij). De NSNAP-Van Rappard streefde naar opname van Nederland in het Groot-Duitse Rijk (Van Rappard: 'Wat God samengevoegd heeft, mag men niet scheiden', doelend op de 'stamverwantschap' van de Nederlanders en de Duitsers en het feit dat de Nederlanden tot 1648 officieel tot het Heilige Roomse Rijk der Duitse Natie behoorden) en trachtte de NSB in antisemitisme te overtreffen. Zijn partij-aanhang bestond vooral uit Nederlanders die in het grensgebied met Duitsland woonden en in Duitsland verblijvende Nederlanders.

Enige tijd droeg zijn partij de naam 'NSNAP-Hitlerbeweging', het aanhangsel 'Hitlerbeweging' moest hij echter op last van Adolf Hitler verwijderen.

In 1939 moest hij zijn activiteiten staken, maar na de Duitse inval in 1940 herleefde de NSNAP. Aan het einde van 1941 werd de partij, net als alle andere nog in Nederland toegestane politieke partijen, met uitzondering van de NSB van Anton Mussert, ontbonden. Van Rappard trad nu toe tot de SS.

In maart 1949 werd hij ter dood veroordeeld, maar deze straf werd omgezet in levenslang. Hij overleed in 1953 in de gevangenis Nieuw-Vossenveld te Vught.