Ermengarde van Haspengouw

Ermengarde van Haspengouw (omstreeks 778, maar in elk geval vóór 784 — Angers (en niet te Agen zoals weleens wordt beweerd), 3 oktober 818) ook Irmingard genoemd.

Haar vader Ingram van de Haspengouw kon haar in 794 uithuwelijken aan Lodewijk de Vrome, die op dat moment nog maar derde in lijn voor de troonopvolging van Karel de Grote was. Dat veranderde toen Lodewijks beide oudere broers Pepijn en Karel respectievelijk in 810 en 811 overleden. Zo werd Ermengarde in 814 koningin der Franken en in 816 keizerin van het Westen. Zij behartigde aan haar hof de belangen van haar familie en onderhield banden met de kerkhervormers uit Aquitanië. Er zijn speculaties dat haar relatie met Lodewijk pas na de kroning een volwaardig huwelijk was. Ze is overleden op reis met haar man, na een ziekbed van drie dagen.

Ze had met haar echtgenoot de volgende kinderen:

• Lotharius (± 795-855), koning van Italië, volgde zijn vader op als keizer en werd koning van het Middenrijk
• Pepijn (± 797-838), koning van Aquitanië; hij stierf nog vóór het Frankische Rijk in 843 met het Verdrag van Verdun definitief kon worden verdeeld
• Rotrude (± 800-?)
• Bertha, waarvan het geboortejaar onbekend gebleven is
• Hildegarde, (± 802/804 - 857), abdis van Notre Dame en Saint Jean te Laon, steunde Lotharius tegen Karel de Kale
• Lodewijk (± 806-876), koning van Beieren en na 843 van het Oost-Frankische Rijk.