Ercole I d'Este
Ercole I d'Este (Ferrara, 26 oktober 1431 — aldaar, 15 juni 1505) was van 1471 tot 1505 hertog van Ferrara, Modena en Reggio. Hij was een zoon van Niccolò III d'Este en opvolger van zijn broer Borso.
Ercole I d'Este
| ||
| 1431-1505 | ||
 | ||
| Hertog van Ferrara, Modena en Reggio | ||
| Periode | 1471-1505 | |
| Voorganger | Borso | |
| Opvolger | Alfonso I | |
| Vader | Niccolò III d'Este | |
| Moeder | Ricciarda di Saluzzo | |
De republiek Venetië - die met Ferrara in conflict lag over het zoutmonopolie - viel tijdens Ercoles heerschappij op aanstichten van paus Sixtus IV zijn territorium binnen. De paus wenste dit gebied voor zijn neef Girolamo Riario te verkrijgen. Ercole werd echter door de meeste Italiaanse staten gesteund, inclusief zijn zwager hertog Ludovico Sforza ("il Moro") van Milaan - op wiens steun Sixtus had gerekend. Uiteindelijk werd deze in 1484 gedwongen vrede te sluiten maar Ercole moest daarbij wel Rovigo en de Polesine aan doge Giovanni Mocenigo afstaan.
De laatste jaren van Ercoles heerschappij verliepen vreedzaam en voorspoedig. Hij zette het mecenaat van zijn voorgangers voort en Ferrara bleef het centrum voor literatuur en kunst dat het al was. De dichter Matteo Maria Boiardo was er minister en de schrijver Ludovico Ariosto zijn beschermeling.
Huwelijk en kinderen
Ercole was sinds 1473 getrouwd met Leonora van Napels, dochter van Ferdinand I van Napels, zij hadden samen zes kinderen:
- Isabella (1474-1539), door haar huwelijk met Francesco II Gonzaga markgravin van Mantua en een van de machtigste vrouwen van de Italiaanse renaissance
- Beatrice (1475-1497), hertogin van Milaan, huwde met Ludovico Sforza en ondersteunde hem in zijn politiek
- Alfonso (1476-1534), huwde met Lucrezia Borgia
- Ferrante (1477-1540),
- Ippolito (1479-1520), kardinaal, militair en beschermheer van de kunst
- Sigismondo (1480-1524)
Ercole stierf op 25 januari 1505 en werd opgevolgd door zijn zoon Alfonso I.