Emile Bockstael

Emile Bockstael (Bergen, 24 november 1838 - Laken, 26 februari 1920) was de laatste burgemeester van de gemeente Laken.

Grafmonument op de Begraafplaats van Laken

Levensloop

Van jongsaf woonde Bockstael in Brussel. Hij was weldra betrokken bij het besturen van de toen landelijke gemeente Laken. Hij werd gemeenteraadslid (1872), schepen van onderwijs, en in 1877 burgemeester, een ambt dat hij tot aan zijn dood zou uitoefenen.

Koning Leopold II had, naast zijn vele andere ideeën, ook projecten voor de gemeente waar hij zelf woonde. Hij vond in de burgemeester (die trouwens als twee druppels water op de koning geleek) een trouwe bondgenoot. Beide heren hielden zich sterk bezig met de stedenbouwkundige aanleg van de gemeente.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog bleef Bockstael op post en had vaak problemen met de bezetter. Na zijn dood werd Laken door Brussel opgeslorpt. Het was de schepen van onderwijs van Laken, Joseph Vandemeulebroek, die na enkele jaren burgemeester werd van de hoofdstad.

Bockstael behoorde tot de liberale partij en was mede-oprichter van liberale en caritatieve verenigingen.

In 1878 werd hij lid van de Brusselse vrijmetselaarsloge Les Amis Philanthropes. Hij maakte ook deel uit van het kapittel van deze loge.

De herinnering aan Emile Bockstael wordt bewaard door de Emile Bockstaellaan, door het spoorweg- en metrostation Bockstael en door het gemeentelijk atheneum Emile Bockstael. Pierre Theunis maakte van hem een borstbeeld dat staat opgesteld in het voormalig gemeentehuis van Laken.

Literatuur

  • Advocaat VANDERMEEREN, In memoriam Emile Bockstael, rede namens 'Les Amis Philanthropes' op de uitvaart van Emile Bockstael.
  • Lucy PEELLAERT, La représentation maçonnique dans les noms de rues de Bruxelles, Brussel, 1982.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.