Emanuel Filibert van Lalaing

Emanuel Filibert van Lalaing (Valencijn, 5 mei 1557 - Bergen, 27 december 1590) was heer (baron) van Montigny en markgraaf (markies) van Renty. Hij was de zoon van Karel II van Lalaing en Maria van Montmorency, en de stiefbroer van Filips van Lalaing (1537-1582).

Emanuel was een Staatse legeraanvoerder in de Tachtigjarige Oorlog, tot hij werd verslagen in de Slag bij Gembloers (31 januari 1578). Daarna werd hij een malcontentenleider in Henegouwen en zette zijn eigen legertje op, waarmee hij het Vlaamse platteland en steden als Menen aanviel. Uiteindelijk deed Emanuel mee aan de Unie van Atrecht en verzoende hij zich met koning Filips II van Spanje en diens landvoogd Alexander Farnese, de hertog van Parma. In 1582 werd hij benoemd tot stadhouder en grootbaljuw van Henegouwen, waarmee hij zijn overleden stiefbroer Filips verving. Emanuel diende Parma nog in vele belegeringen in Vlaanderen en Brabant. Hij raakte dodelijk gewond bij de belegering van Corbeil nabij Parijs en stierf in Bergen aan zijn verwondingen.