Eenheidstarief

Eenheidstarief is de benaming van een vorm van tarief in het openbaar vervoer. Zoals de naam al aangeeft is er maar één tarief ongeacht de afstand die men reist. Dit in tegenstelling tot het zonetarief, sectietarief of kilometertarief waarbij het tarief dat men dient te betalen wel afstandsgerelateerd is.

In Nederland kwam het eenheidstarief tot de invoering van de strippenkaart in 1980 vooral voor bij het stadsvervoer waarbij men dus altijd hetzelfde bedrag betaalde ongeacht of men slechts één halte mee ging of dat men bijvoorbeeld anderhalf uur de gehele rit mee reed met de zeer lange buslijn 36 in Amsterdam of buslijn 23 in Den Haag.

In het buitenland komt het eenheidstarief nog wel regelmatig voor. In de metro van New York bestond tot 2003 een token waarmee men net zo lang kon reizen als men wilde als men de metro maar niet verliet.[1]