Edmund Neupert

Carl Fredrik Edmund Neupert werd geboren binnen het gezin van muziekhandelaar en pianoleraar Herman Wilhelm Neupert (1806-1878, van Sleeswijkse komaf) en Caroline Friedrike Wiemayer (1814- 13 mei 1875, uit Hannover). Hij groeide op in Christiania. Neupert zelf trouwde op 21 mei 1870 met Hilda Elisabeth Bergh (2 augustus 1848-14 januari 1934, dochter uit een militair gezin). Hij stierf in 1888. De New York Times wijdde op 24 juni 1888 een necrologie aan hem. Hij werd in Oslo begraven.

Edmund Neupert kreeg zijn eerste muzieklessen van zijn vader. Hij ging echter al op vijftienjarige leeftijd naar Berlijn om daar te gaan studeren bij Theodor Kullak. In aanvulling op die pianolessen, kreeg hij ook compositieles van Friedrich Kiel. Zijn eerste concert, dan nog aan de Berlijnse zangacademie was een groot succes. Hij werd vergeleken met Franz Liszt, Anton Rubinstein en Carl Tausig. In 1866 werd hij aangesteld als pianodocent aan het conservatorium van Julius Sterner in Berlijn. In 1868 verliet hij Berlijn om vervolgens in Kopenhagen aan de slag te gaan. De componist Niels Gade huurde hem in als pianodocent aan het Conservatorium van Kopenhagen. Hij gaf daar les aan gevorderde Deense en Scandinavische talenten. Hij werkte onder meer met Edward Grieg toen die zijn Pianoconert schreef. Neupert was dan ook de solist bij de wereldpremière van dat werk op 3 april in 1869, de piano was van Anton Rubinstein. Het werk zou bij heruitgave aan Neupert opgedragen worden. Het origineel was opgedragen aan Rikard Nordraak.

Een verzoek om les te gaan geven in Stockholm onder de bescherming van koning Oscar II van Zweden legde hij naast zich neer.

In 1880 vertrok Neupert op verzoek van Anton en Nicolai Rubinstein naar Moskou om daar les te gaan geven aan het keizerlijke conservatorium. Daaruit volgde ook een aantal concerten in Moskou en Sint Petersburg. Aan zijn werk in Rusland kwam een voortijdig eind. De onlusten na de moord op Alexander II van Rusland in maart 1881 noopte hem om terug te keren naar in dit geval Oslo. Hij richtte aldaar een Pianoschool voor kinderen en gevorderden op en gaf daarbij ook concerten. Alhoewel hij al vroeg erkend was als pianotalent kreeg hij in Oslo geen echte voet aan de grond. In die tijd overheersten twee dames de Noorse pianowereld: Agathe Backer-Grøndahl en Erika Nissen. Deze twee zaten hem eigenlijk dwars als uitvoerend musicus en als docent. Gelukkig was er voor hem een utiweg. Hij kon op concertreis naar de Verenigde Staten, waar men met hem wegliep. Hij werd enthousiast onthaald bij concerten en hem werd in 1883 een hoogleraarschap aangeboden aan het dan pas opgerichte Conservatorium van New York. Hij kreeg daar de gelegenheid om zich verder te ontplooien, doch een slechte gezondheid gooide roet in het eten.

Hij componeerde gedurende zijn gehele leven. Zijn opuslijst reikt tot zestig, maar men vermoedt, dat deze lijst uitgebreider zou moeten zijn. Er blijkt een flink aantal werken verloren te zijn gegaan. Neuperts muziek bevindt zich in het Noorse romantische segment, een veel beoefend genre in Noorwegen destijds. Het gros van zijn werken is geschreven voor de piano en is onder te verdelen in karakterstukken en etudes. Sommige werken van hem leggen de nadruk op muzikaliteit, andere benadrukken virtuositeit. Een van zijn (plaatselijk) bekendste werken was Otta studier opus 26. De dichter Bjørnstjerne Bjørnson schreef zijn gedicht Syng mig hjem hvis I kan daarbij.

Oeuvre (gedeelte)

Graf Edmund Neupert